Πέμπτη 11 Μαρτίου 2010

Μες στο παράξενο μυαλό μου...

"Μες στο παράξενο μυαλό μου ο,τι κι αν νόμιζα δικό μου..."

Δεν υπάρχουν δικά μας, εκτος απο το πολύ αγαπημένο Τίποτα.
Τα αντικείμενα ίσως και να ανήκουν στους ανθρώπους,
οι άνθρωποι δεν ανήκουν στους ανθρώπους.
Ευτυχώς.

Μες στο παράξενο μυαλό μου,
όλα είναι θολά,
η μικρή φίλη, Η Οργή
αγκαλιάζει τον Συμβιβασμό.
....

Μες στο παράξενο μυαλό μου,
όλα παλεύουν συνεχώς
κι ο χρόνος δεν είναι γιατρός.

Μες στο παράξενο μυαλό μου,
ονειρα σπασμένα, πόρτες κλειστές, λάθη,
ανοσιότητες....
"Σπασμένες αρτιότητες... "

Περίεργα πράγματα.
ηλίθια οράματα

ημέρες σαν κλάματα.

Ονειρα...
τι νόημα έχουν?
Ισως. Απλά μας κρατάνε στην ζωή, '
μας απομακρύνουν απο το παρόν.
Ανάμνηση του μέλλοντος.
Ανάμνηση απο το παρελθόν.
Αυτές τι νόημα έχουν?
Ανάμνηση απο το Ποτέ....;
Αυτή κι αν δεν έχει νόημα να υπάρχει.
-Ολα έχουν νόημα.
Ολα είναι θολά, σαν τους ουρανούς που ανοίγουν εδώ και μέρες.
Ευτυχώς που ο ήλιος έχει κρυφτεί.
Μας έκανε αυτή τη χάρη...


"Να είχαμε μιαν άνοιξη.
Μη γελάς.
Με πράγματα που δεν υπάρχουν,
μη γελάς... "


Ταξιδεύω σ έναν κόσμο απο χαρτιά και φθόγγους,
εχω ξεχάσει να μιλάω και να ζω.
Τι κάνω εδώ?
Καθε φορά που πάω ν ανέβω,
κάτι με τραβά στην γη και πέφτω απότομα.
καθε που πετάω πέφτω.

"στα χαμηλά και στα ψηλά....
τα π αγαπώ σκορπίσανε και φύγανε και πάνε.... "

κάτι σπάει μέσα μου. Δε ξέρω τι . Αιώνες είναι σπασμένο.
Κάτι πονάει. Δε ξέρω τι.
-για όλα όμως υπάρχει μια αιτία. -

"Τόσα χρόνια μες στους χάρτες μου σε ψάχνω"


"Ετούτη η άνοιξη καθολου δε μ αγγίζει... "

Η χαμένη άνοιξη,
της χαμένης ανοίξεως....
Ακατανόητο σχήμα.

"Γυρω Γυρω όλοι, γύρω γύρω τίποτα και στη μέση εγώ"

Κυρια Δημουλά, ξενύχτισα πολλά βράδια παρέα σας...
Ευτυχώς που πάντα υπάρχει η Τέχνη..
Μια μούσα σε κρατά στη ζωή.

" Γυρω γύρω όλοι γύρω γύρω τίποτα και στη μέση εγώ. "

Φευγουν τα καράβια. Κάθε φορά που σαλπάρουν θέλω να φύγω για ένα ταξίδι χωρίς προορισμό.
Ταξιδιώτης σε μια άγνωστη χώρα.
μα τι λέω; είμαι...
Αγνωστες δεν είναι και οι άνθρωπινες ψυχές... ?

Σαπίζω.




[Δρόμοι μοναχικοί, έρημοι, χωρίς φώτα, κόκκινοι ουρανοί, άνθρωποι κλεισμένόι στον ευατό τους, ίσκιοι, ναρκωτικά, μοαναξιά, κέρδος, συμβιβασμός, ξεπούλημα κι ο έρωτας παραμονεύει να ρήξει το βέλος του, αλλά δε βρισκει ανθρώπους, γιατί αυτοί όταν περπατάνε στους δρόμους κοιτάζουν συνέχεια πίσω τους και αποφεύγουν τα βέλη. ]



" το γέλιο ειναι όταν ταξειδεύω στον χρόνο, γιατί έξω στο παρόν σας κρυώνω. "

Να είχαμε μιαν άνοιξη...
" σ έναν ουρανό που εφτιαξα απο πτώσεις
αυτές που δεν αφωμοιωσε το ύψος... "
"δεν έχουν εξημερωθεί τα τέρατα, μ'ακούς;;"
















"πανω σε πιστες ευτυχιας δεν προσγειωνομαι"

2 σχόλια:

  1. Na sou pw o,ti mou eipes???
    Se niw8w kai gw...eidika shmera....axxxx....
    koyragio episis!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. euxaristw

    akougetai panta enas psi9uros mesa stin kardia twn an9rwpwn " ola 9a pane kala, ola 9a pane kala" ... akouse ton ! ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή