Παρασκευή 23 Ιουνίου 2023

απουσία. 

κι εγώ να προσπαθώ να πλάσω την εικόνα σου, 

ακαθόριστη, δίχως χαρακτηριστικά

μόνο μεγάλα χέρια, παλάμες δεκτικές, 

που ξέρουν τα χαιδεύουν

- εγώ που εδώ και χρόνια ταιζω με τα χέρια μου θηρία και με δαγκώνουν- . 

Αλαβάτρινο δέρμα ακαθόριστου χρώματος, 

ερωτική φιγούρα ακαθόριστης μορφής, 

συγκεκχυμένες εικόνες εραστών. 

Απόλυτες μορφές, ιδανικές, αγαπημένες. 

Το μυαλό είναι ανίκανο να ξυπνήσει το σώμα. 

Το μυαλό προχωράει μπροστά, 

και το σώμα αντιδράει: 

Πρόσεχε, μου λέει, εγώ δεν ενδίδω. 

Το σώμα μου με προδίδει, 

άλλη μία φορά, 

όπως άλλες τόσες φορές. 

Το ένστικτο δε συνεργάζεται με τη λογική. 

 

Οι μνήμες μου με βασανίζουν, 

ξεπετιούνται μία μία, 

να με βασανίσουν

θυμίζοντας μου τα ευτυχισμένα υγρά μεσημέρια του καλοκαιριου. 

Ησυχία απόλυτη στο χωριο, ο άερας τυλίγει το σώμα, 

και μέσα μου εσύ, σαν θεός, σαν αιωνιότητα, 

στιγμές πληρότητας. 

Βοήθεια, θεέ μου, τι ζήσαμε ; 

Ζήσαμε το απόλυτο και δεν γίνεται να ζήσουμε χλιαρά αισθήματα. 

 

Ατιμο σώμα, 

με βασανίζεις, 

δε ξεχνάς. 

Επιμένεις να θυμάσαι τους εύρωστους πανέμορφους άντρες. 

 

Θυσιάζω τα νιάτα μου στο βωμό μιας σωματικής ομορφιάς. 

Πόσο  κενή μπορεί να είμαι ; 

Αλλά ούτε ωχρυώ, ούτε και ντρέπομαι. 

Ο έρωτας γεννιέται μέσα στο Ωραίο. 

 

Να φιλήσω τα χέρια του, τους ώμους του, 

να κυλήσω στο λαιμό του σα σταγόνα βροχής, 

να γευτώ το σώμα σου 

και να σου περοσφέρω το δικό μου

βορρά στα θηρία- αφού θηρίο θα σαι και θα με κατασπαράξεις. 

Ο,τι ερωτευτήκα πάντα με σκότωνε. 

Οι αδυναμίες πληρώνονται.

Πάντα. 

Με αίμα. 

Ακριβά. 

 

Με τυλίγει μία ζεστή ατμόσφαιρα, 

έχω το διάολο μέσα μου, 

την ερωτική μου φύση

πώς να την καθυποτάξω στο βωμό της λογικής ; 

 

Κι εκείνος έρχεται φορτωμένος αγάπη...

κι εγώ φευγάτη στις ερωτικές μου αναμνήσεις, 

απούσα, χαμένη στο παρελθόν, 

αναμένοντας ένα μέλλον που δεν έρχεται. 

Αχ οι ωραίοι δυνατοί εραστές, 

μέχρι το μεδούλι μου εισχώρησαν

και με καταστρέφει η ανάμνηση τους 

λίγο λίγο, 

αργά και βασανιστικά. 

Αναμένω μία ομορφιά, 

να ξυπνήσει τα σώθικα μου, 

να μου δώσει την εντολή να καώ. 

 

Θεε μου, μη με σώσεις. 

Δώσε μου μια ομορφιά

κι ας καταστραφώ. 

Δεν με νοιάζει. 

Αλλά ένα βράδυ δεν μ άρκεί. 

Θέλω μία ζωή. 

Μη μ αφήνεις άλλο, Θεε μου, σύξυλη, 

συμβιβασμένη. 

Ξύπνα με. 

Επιτέλους. 

Γιατί με εκδικείσαι ; 

τα χω πληρώσει όλα με το παραπάνω.  

Πεινάει το σώμα, ηδονικά ζητάει ένα άλλο σώμα, 

ικανό να με ταξιδεύει σε έναν άλλον κόσμο, 

πέρα απ τη λογική, 

μακριά από όλους. 

Μόνο τα δύο σώματα μας, 

μοναχικοί λύκοι σε έρημο νησί. 

Απουσία. 

Κι εγώ εδώ : 

Λιμοκτονώ. 

 

 


 

Δευτέρα 29 Μαΐου 2023

Νύχτα αλκοολικη

 έρχεσαι νύχτα, 

όταν είμαι αποκαμωμένη

απ τη μοναξιά

απ τη προσποίηση 

απ το ποτό, 

κι απορρυθμίζεις τη τακτική

και βαρετή

δίχως έρωτα ζωή μου. 

το σώμα μου ξυπνάει

απ το χειμερινό λίθαργο. 

σε θέλω. 

δεν σε χόρτασα. 

το μυαλό μου πιεσμένο 

απ τις συμβάσεις. 

από τα θολά πρέπει. 

εμείς δεν είμαστε σύμβαση. 

δεν είμαστε ζευγάρι. 

δεν είμαστε τίποτα. 

μόνο ελεύθεροι. 

παθιασμένοι για έρωτα. 

έρχεσαι νύχτα

και με ταράζεις. 

φύγε. 

το μυαλό μου δεν σε θέλει. 

μείνε. 

δεν μπορώ να σ αντισταθώ. 

Νιώθω το σώμα μου 

ανάλαφρο.

ευχαριστημένο σώμα. 

τι αδικία να μου στερούν τον έρωτα ...

και να χω μέσα μου φωτιά

που καίει τα σωθικά μου

 

Καμια φορά νομίζω θα σε πάρω αγκαλιά και θ αρχίσω να κλαίω 

και δεν θα ξέρεις και τίποτα. δεν θα σου πω τίποτα. Ζούμε με την έλλειψη. 

Μάθαμε να ζούμε μαζί της. Να γεμίζουμε το κενό με ποτά, φαγητό, τσιγάρα. Δηλητήρια. 

Δε θέλω θέε μου να ζήσω άλλο με την έλλειψη. 

 

Μείνε. Καθαγιασμένε εραστή. Κι ας το ξέρουμε μόνο εμείς. Δεν θα το πω πουθενά. 


Πέμπτη 16 Μαρτίου 2023

Θνησιγενης ερως.

Καμιά φορά βλέπω φιγούρες που σου μοιάζουν

και τότε γυρίζω επιδεικτικά αλλού το κεφάλι.

Σε αποστρέφομαι.

Εσένα

που τόσο είχα ποθήσει. 

Αστάθμητος  ο έρωτας:

στην αρχή καίγεσαι για τα μάτια του

κι ύστερα δε θες ούτε τον αέρα π' αναπνέει


Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2023

Κάθε πράγμα τριήμερο...

 Ιούλιος θα 'τανε θαρρώ. Ποιάς χρονιάς δεν θύμαμαι. Τι σημασία έχει ; 

Ελαμπε το φωτεινό φως του ηλίου, η θάλασσα βαθύ μπλε από τα αιγαιοπελαγίτικα μελτέμια. 

Λευκά σεντόνια παστρικά, ανακαταμένα και τυλιγμένα στα σώματα μας.

Νεαρά, περήφανα σώματα, αγαπημένα, ερωτικά σώματα. 

Αγκαλιές, χάδια, έρωτας, συζητήσεις για τα ψέματα.

Μη μου λες ψέματα- όχι σ εμένα, δεν είμαι σαν τις άλλες. Δεν θέλω ένα ψέμα. 

Ενα παραμύθι μόνο με ημερομηνία λήξης, αρκεί να είναι όμορφο, μου αρκει. 


Υστερα πρωινός καφές, μουσικές, 

Ρίχνω επάνω μου το γαλάζιο ύφασμα, ,μ' αφήνει μισόγυμνη, 

εκείνος αποκτά μία μυθική εικόνα του Πάνα- 

παρασέρνεται από τους νησιωτικους ήχους του βιολιού. 

Πάει κάτι να πει πάλι, πάλι ψέματα. 

" πολλούς άντρες εγνώρισα, εσένα σε φοβάμαι" 

Γελάει. Δεν τον παίρνει εδώ πέρα. 

Δεν του βγήκα  απαλό κορίτσι, 

του βγήκα γυναίκα. 

Μ αρέσει να τους σαστίζω. 


Χαμογελάω. 

Φεύγουμε. 

Για την άκρη του κόσμου. 

Στις ερημιές οι δυό μας, 

δυο άγνωστοι γνωστοι 

που δεν θα ξαναβρεθούμε ποτέ και το ξέρουμε. 

Μια γυναίκα κι ένας άντρας. 

Γλέντια τα βράδια, μουσικές, τραγούδια, 

χορτάτο σώμα. 


Κινηματογραφήστε μας : 

είμαστε τέσσερις στίχοι:  

"Απόψε σ ερωτεύτηκα

Μεθαύριο θα φύγω 

Σε τι μπελάδες μ έμπλεξες

και με κρασί δε σβήνω ; "


Ας είναι. 

Είθε οι ιστορίες να είναι ερωτικές επιτέλους. 



Παρασκευή 7 Οκτωβρίου 2022

Παράπονο

I

 Μ' άφησες μόνη μου. 

Εμένα ενάντια στο κόσμο. 

Μα δεν είναι αυτό η λύπη μου. 

Χειρότερο είναι που κι εσύ είσαι μόνος. 

Εσύ ενάντια στο κόσμο. 

Χάσαμε κι οι δύο. 


Ερημοι

κι 

οι 

δύο. 

Και 

τα φταις

εσύ. 


ποιός

πληρώνει 

παραπάνω ; 

Εσύ. 

II

Καμια φορά  κάθομαι και γράφω

Για σένα,

Για σένα που δεν υπάρχεις.

Αυτό είναι τραγικό.


Αλλά το πιο τραγικό της ιστορίας είναι


Ότι σ έχω βρει 


και δε με θες.



Εσύ χάνεις.

Εγώ χάνω.

Εμείς χάνουμε.


Εδωσα μία στη πόρτα κι εγώ,


Και βγήκα απ τη ζωή σου.


Πριν καν προλάβω να μπω.


Εμεινα απέναντι.


Να σε κοιτάζω.



Τρίτη 19 Ιουλίου 2022

 η ζωή μου είναι χαλασμένη 

η καρδιά μου ξεκούρδιστη 

κανείς δεν τη θέλει 

κι ας είναι διαθέσιμη. 


Τετάρτη 11 Μαΐου 2022

Ακόμα μία μέρα.

1

Κοίταξα για μία τελευταία φορά το κινητό, μήπως παρ ελπίδα με έψαξες, 

αλλά μάταια. Δε με έψαξες ποτέ.  

Συγκράτησα τα πόδια μου να μην περάσουν ξανά απ΄τα μέρη σου. 

Εριξα απάνω μου κάτι κατάμαυρα παλιόρουχα, που δε θυμίζουν με τίποτα θυληκό,

φόρεσα τα μαύρα γυαλιά μου, 

κι όλη αυτή η ατημέλητη εικόνα μου μόνο και μόνο για να μην έρθω να σε βρω. 

Μαύρα ρούχα- κόκκινο κραγιόν- 

νύφη που φορούσε μαύρα- 

χήρα :  Θα μου πεις μονίμως δεν με άφηναν χήρα οι αγάπες μου ; 

Γιατί να αλλάξει κάτι αυτή τη φορά ; 

2

Επιτέλους πήγα στο ταχυδρομείο, με μουσική στ αυτιά, 

και το καλό μου φουστάνι, να καταθέσω έγγραφα ελπίδας, 

σε μία χώρα που σχεδόν κανείς δεν ελπίζει και ακόμα λιγότεροι ονειρεύονται. 

- Εγώ ονειρεύομαι μεγάλα όνειρα, γέλια, ακρογιαλιές, έρωτες... Γι αυτό σκέφτηκα να ζήσω μαζί σου τα όνειρα που αγαπώ, αλλά δεν ευκαιρείς. - 

Καινούριος δίσκος του Φοίβου και δεν μπορώ να μην τον ακούσω. 

" Κάνεις λες και δε γεννήθηκα ποτέ/ Κάνεις λες κι είμαι μία πιστή ξεχασμένη. Θα πεθάνω ώσπου να φτάσω στο Ντορέ/ αν αυτό σε κάνει πιο ευτυχισμένη" . 

Α ρε Φοίβο, πάλι καλά που ΄σαι κι εσύ να γράψεις για μας τις λησμονημένες. 

" μα είναι μήνες που μου πήρες τη μιλιά/ κι όλοι οι δρόμοι είναι για να φέυγω" 

Μελαγχολία πικρή, καθισμένη μέσα μου βαθιά σα σκόνη. Ολα ήταν καλά πριν δυστυχήσω να δω τα μάτια σου. Κι επειδή δεν το αντέχω, αλλάζω σε Σοπέν, σκέτη μουσική, χωρίς στίχους. Δε πονάει. 

3

Ευλαβικά τήρησα τις προ του ύπνου διαδικασίες: 

Βούρτσισμα δοντιών, καθαρισμός προσώπου, πλύσιμο πιάτων, 

αφέψημα υγειινό, 

κεριά αναμένα. 

Αλλη μία νύχτα απουσίας. 

Θα περάσει κι αυτή, όπως πέρασε η χθεσινή, η προχθεσινή και όλος ο τελευταίος χειμώνας.