Κι όμως απόψε σε ψάχνω.
Μα όχι σε τηλεφωνικές γραμμές.
Απόψε σε ήθελα εδώ.
Δεν είσαι έρωτας.
Δεν είσαι φίλος.
Είσαι, ήσουν, κάτι παράξενο.
ο ανθρωπος μου... όχι φιλικά, όχι ερωτικά, ανθρώπινα .
Σε έδιωξα επειδή έπρεπε.
Χαθήκαμε.
καλύτερα και για τους δυο.
κι όμως σ είχα ανάγκη.
αυτό που θες να κλάψεις στην αγκαλιά κάποιου;
κάποιου όχι κάποιας.
κάποιου που κάποτε του άνοιξες την καρδιά σου
και ίσως να κατάλαβε...
πώς τα κάναμε έτσι ρε Γιώργο;