Δευτέρα 10 Φεβρουαρίου 2014

Προσμονή

Κεριά, άναψες κεριά και αγόρασες μπύρα. Παράξενο, ανοιξιάτικο βράδυ.
Σωρός βιβλία στο γραφείο. Γύρω γύρω σημείωσεις και μολύβια.
Πολλά μολύβια.
Κάτι ήθελες να πεις, κάτι ήθελες να γράψεις.
Οχι, όχι δεν είναι τίποτα που μένει μισό.
Το σήμερα έληξε, ώρα 2.00.
Ευτυχισμένη.
Σχεδόν τελευταίο ποτήρι μπύρας για σήμερα, σχεδόν τελευταίο τσιγάρο για σήμερα.

Σε είδα κάπου μακριά, χαμογελούσες.
Αρχίζουν όλα σήμερα, ξανά απ την αρχή.
τα παιδιά στην πλατεία παίζουν τώρα τα ξημερώματα.
Φωνές ακούγονται κι ένα σπίτι στη μέση της πλατείας, στεγάζει τόση αγάπη.
Σε περιμένω, λαχταρώ το αύριο.
Λαχταρώ το πάντα, αυτό το αιώνιο που σε περιμένει.
Σε περιμένω, για να περάσω στην αιωνιότητα.
ναι, καλά το ακουσες, πάλι εσένα περιμένω, πάλι να με ταξιδέψεις.

Το τελευταίο τσιγάρο της μέρα. Σε περιμένω. Χτυπάει το τηλέφωνο. Το τελευταίο τηλέφωνο της μέρας. Σ' αγαπώ. Το τελευταίο σ' αγαπώ για σήμερα.
Κι ο κόσμος όλος να περιστρέφεται σχεδόν γύρω απο σένα.
Πραγματικότητα. Ευτυχώς υπάρχει η μαγεία, ευτυχώς υπάρχει η αιωνιότητα.
Προσμονή γλυκιά, σύντομη. Σε φιλώ. Αντίο.