Ματαίωση

Ξέχειλη η ζωή επάνω μου,
σαν εκείνο το ζωογόνο ποίημα που έγραφε το κορμί σου στο δικό μου.
Σε κουβαλάω.
Σε λαχτάρισα μία νύχτα,
κι ύστερα χάθηκες,
αόριστα στο δράμα σου.
Ας είναι.
φτάνει μια νύχτα μόνο,
για να συναντηθώ με το φως και το σκοτάδι σου ;
Δε φτάνει.
Ας είναι.
Τουλάχιστον κάτι μου στοίχισες:
το βάρος σου στη μάζα μου.