"να, περάσαμε στην αιωνιότητα.
Γιατί αλήθεια πού αρχίζει η αιωνιότητα;;;
Απο ένα πάθος αρχίζει κι απο ένα πάθος τελειώνει.
Ολα αρχίζουν απο ένα πάθος,
αιωνία σου η μνήμη λοιπόν,
κι εσένα σου πρέπει μια αιωνιότητα,
αφού αντέχουν οι δυνατοί σου ώμοι και την σηκώνουν.
Κι εμένα αιωνία μου η αιωνιότητα,
αιωνία μου τα πάθη,
αιώνια γι αυτό στέκω.
τι αναρωτιέσαι ;
Είμαι ατέλειωτη, μα όχι πλεονάζουσα.
Είμαι ατέλειωτη κι αν σε προδώσω.
Είμαι μήτρα, γεννάω Εσένα, τους άλλους,
το αίσθημα, τα πάθη,
τα γεννάω Ο λ α.
είμαι δημιουργός..
Σε γέννησα ή θα σε γεννήσω,
θα δώσω πνοή στο γλυπτό σου,
θα δώσω πνοή σ΄' ο,τι δεν βλέπεις,
σ' ο,τι δεν νιώθεις.
Θα σε κάνω λέξεις,
θα σε κάνω αιώνιο,
θα σε κάνω πάθος,
θα σε κάνω αιώνιο. "