Μικρό ήμουνα πάντα δύσκολο παιδί...
από μικρή ήθελα να γίνεται το δικό μου..
ούρλιαζα κάθε φορά που δε μου
πέρναγε..
ήθελα πάντα να ήμουν
ελεύθερη..
Ο πατέρας μου μου
έσπαγε τον τσαμπουκά...
κι ύστερα έμαθα πως δεν γίνεται να κάνω πάντα το δικό μου..
Μετά στο σχολείο είχα τις απόψεις μου...
Πάντα τις έλεγα, πάντα τις υποστήριζα με
θάρρος..
-όχι θράσος όμως-
Είμαι
από εκείνους
ποτε δεν σωπαίνουν...
Προσπαθώ να είμαι σωστή...
Θέλω να κλείνω τα μάτια μου και να κοιμάμαι ήσυχη...
Θέλω να έχω καθαρή την
συνείδησή μου...
Κι όλα τα κόλπα τα ψεύτικα δεν τα
χώνεψα...
"Φωνή είναι μόνο η φωνή"
μα και βέβαια...
Στους καθηγητές μου αντιδρώ όταν πρέπει...
ξέρω γιατί αντιδρώ..."σκλάβος της αντίδρασης..."
Είμαι δύσκολο παιδί... έτσι με χαρακτήρισαν σήμερα...
κι ύστερα είπαν..."έχει απόψεις... δεν είναι επαναστάτης χωρίς αιτία..."
και μετά πάλι... απόρησαν, όταν κατέβηκα κάτω στον σύλλογο και τους είπα ευθαρσώς ότι τους βολεύουν οι καταλήψεις...
δεν τους άρεσε...
Ψέματα ήταν? αφού κάθε μέρα ορισμένοι μας ρωτούσαν" το κλείνετε αύριο?"
"
Όχι," της λέω.,. "Ποτέ δε θα το κλείσουμε..
Ποτέ... δεν θα σας κάνουμε και την χάρη... .."
Με κοιτάζει καλά καλά η ηλίθια. ..
Κατάλαβε πως δεν μιλάει σε αμερικανάκι...
Καταλήψεις...
Ποιος λόγος να γίνονται?
Όταν οι συμμαθητές μου είναι τόσο ανώριμοι,που κλείνουν τα σχολειά για να πίνουν και να
ντουμανιάζουν???
Υπέρμαχος των καταλήψεων όταν γίνονται συγκροτημένα, με αιτίες σοβαρές,
απο ανθρώπους
συνειδητοποιημένους..
Όχι νεολαίους που το κλείνουν το σχολείο για να πάνε στα
φροντιστήρια..
διαβάζω για το σχολείο... δεν μπορώ να απαξιώσω τους καθηγητές μου όταν προσπαθούν έστω και λίγο... δεν μπορώ να ξεχάσω την
καθηγήτρια των αρχαίων που κάνει μια
ικανοποιητική προσπάθεια...
ούτε να μειώσω την Μαριάννα, που προσπαθεί να μας κάνει ανθρώπους...
Να μας μάθει την ανθρωπιά, να μας ανοίξει τα μάτια...
Όχι. δεν γίνεται αυτό...
Μερικοί άνθρωποι για να μάθουμε εμείς γράμματα δίνουν το αίμα της καρδιάς τους...
Αυτοί οι
ΔΆΣΚΑΛΟΙ... Αυτοί είναι οι
δεύτεροι γονείς μας...( για τους λίγους μιλάω.., γιατί στον κόσμο αυτό οι εκλεκτοί είναι ελάχιστοι )
Αύριο απεργούν... Μαζί κι εμείς!
Ναι δεν μπορεί, κ. Υπουργέ, να τους δίνετε
μισθούς πείνας...
Δεν
έχετε δικαίωμα..
Όταν εκείνοι μοχθούν, αγωνίζονται, κουράζονται, προσφέρουν...
Ουσιαστικά δημιουργούν αυριανούς ανθρώπους...
Αυτοί φροντίζουν εν μέρει για το μέλλον του τόπου...
Δεν μπορείς να μην τους πληρώνεις...
Και μετά
από τα πενιχρά που τους
προσφέρεις, έχεις την απαίτηση να
μην παραδίδουν ιδιαίτερα..
Ξέρεις κάτι?
για μένα, μαγκιά τους!
Πώς θα ζήσουν???
ΟΙ
ανάγκες είναι πολλές!
τι θα γίνουν
κλέφτες???
Πλήρωνε τους.
Δώσε τους κίνητρο ρεαλιστικό για να κάνουν σωστά την
τέχνη τους...
το
λειτούργημά τους...
Τι τους πετάς τα ψίχουλα???