για την απύθμενη βλακεία.

Με αφορμή τους βαθμούς...
αναρωτιέμαι πόσο απύθμενη είναι η βλακεία ορισμένων καθηγητών...
Κάθε μέρα μας απειλούν," θα σας κάνουμε τό ένα, το άλλο
θα σας ρημάξουμε το απολυτήριο, να μην μπορείτε να μπείτε στο δημοσίο"
τι ηλίθιοι που είναι!
λες κι η ουσία της εκπαίδευσης είναι αυτή!
Λυπάμαι να υπάρχουν ακόμη τέτοιοι άνθρωποι στην εκπαίδευση...
Λυπάμαι που αυτοί οι άνθρωποι λέγονται εκπαιδευτικοί...

είναι αυτοι η γέφυρα να περάσουμε στην απέναντι πλευρά του εαυτόυ μας?
είναι αυτοί οι άνθρωποι που θα μας δώσουν να καταλάβουμε τι σημαίνει η γνώση?
Ο δάσκαλος δεν διδάσκει..
Κανείς δεν μας μαθαίνει τίποτα.
Μόνος ο άνθρωπος μαθαίνει.
Εκείνοι μόνο μας απλώνουν τα πινέλα
κι εμείς διαλέγουμε,
παίρνουμε τα δικά μας χρώματα για να ζωγραφίσουμε την ακουαρέλλα της ζωής μας...
Οι δάσκαλοι είναι εκείνοι που μας δείχνουν τον τρόπο, εκείνοι που μας δείχνουν έναν τρόπο να αγαπήσουμε τον άνθρωπο, την τέχνη, την γνώση.
Μισώ το σχολείο μου. Μισώ το εκπαιδευτικό.
Λατρεύω την γνώση όμως.
Ναι αυτή είναι η ουσία.
Είναι μια ανάγκη σχεδόν βιολογική.
χαίρομαι που είμαι άνθρωπος και μπορώ να μαθαίνω