Στα χαμηλα και στα ψηλα

να και το τραγούδι απ το οποίο δανειστηκα τον τίτλο του ιστολογίου...

Τα χαμηλά και τα ψηλά είναι αυτό που μ εκφράζει....

"στα χαμηλά και τα ψηλά τα π' αγαπώ σκορπίσανε και φύγανε και πάνε"

Miltos Pasxalidis - Sta eipa ola

το καλοκαίρι.. ~πάτα τέρμα το γκάζι και φύγαμε!

Οκτώ μέρες... και φεύγουμε...
"Πατα τέρμα το γκάζι και φύγαμε"
Ο πόθος της φυγής είναι τόσο δυνατός, καθώς τα πάντα είναι σχεδόν κατεστραμένα εδώ..
Ενα καλοκαίρι που πέρασε κι ήταν όμορφο, μα όχι όπως το περίμενα.
Οι άνθρωποι μου απομακρύνονται. Επρεπε να κάνεις το ταξίδι. Συμβαίνουν τόσα πολλά γύρω σου, έπρεπε ν απομακρυνθείς.
Μια έλξη που εκδηλώθηκε με περισσή διακριτικότητα κι έμεινε κι αυτή μετέωρη καθώς δεν είναι απ αυτές που σε κάνουν να τρελαίνεσαι.
Ενα ταξίδι σ ένα νησί, ένα αποτυχημένο ταξίδι, αποτυχημένη παρέα...
Πολλές διαγραφές ανθρώπων έχουν γίνει εδώ πέρα.
Ενας έρωτας που ξέφυγε απο το μυαλό μου πλέον και τώρα μόνο χαμογελώ όταν τον βλέπω.
Ενα μικρό πισωγύρισμα στην σκέψη μου κι εσύ..
Ενα καλοκαίρι γεμάτο εσωτερική περιπέτεια, ανεβοκατεβάσματα,
αντοχές, βουλιαγματα στον εαυτό μου.. Η μετάλλαξη μου;;;; Αλλάζω;;; Αλλαξα;;;
Κι όμως τα βρήκα με τον εαυτό μου! Ναι, τώρα πια σε γουστάρω τρελά κι ας είσαι τρελός, υπερβολικός, παθιάτης, τρομακτικός, εγωιστής, υπερευαίσθητος, πεισματάρης και φιλόδοξος. Σε γουστάρω κι όταν σε πιάνουν τα νεύρα σου και θες να τα σπάσεις όλα, κι όταν ερωτεύεσαι και κάνεις σαν τρελός και τα ζητάς όλα κι αν δεν σου δώσουν κάτι απ τα όλα σηκώνεσαι και φεύγεις. Ναι ρε σε γουστάρω! Σε γουστάρω ακόμη κι αν έχεις 5-10 κιλά παραπάνω, ακόμη κι όταν βρίζεις, κι όταν καπνίζεις σαν φουγάρο, κι όταν κάνεις λάθη! Με χίλια σε πάω!!!!

Γι αυτό σου λέω ρεεεε!!!
ΠΑΤΑ ΤΕΡΜΑ ΤΟ ΓΚΑΖΙ ΚΑΙ ΦΥΓΑΜΕ!!!!
φύγαμε γι άλλους κόσμους, για γνώσεις, για υπέροχους ανθρώπους, για μεγάλους έρωτες ή και για χαζοέρωτες, για ταξίδια με τα ξύδια καμιά φορά, για ταξίδια με την καρδιά κυρίως, για ταξίδια μέσα στις ψυχές των ανθρώπων... Πάμε για ελευθερία κι ίσως αυτός είναι κι ο δρόμος προς την δόξα!
Και ποτέ ξανά δε θα ανεχτώ όσα έχω ανεχτεί, ποτέ ξανά δε θα με υποτιμήσω. ΠΟΤΕ! Αλλάζω και πρέπει! Προσπαθώ!!!!!!!!!!!!!!!!

Πάμε λοιπόν για το άγνωστο που με εξιτάρει και είναι αυτό που τόσο πολύ γουστάρω να μαθαίνω!!!! Πάμεεεε!!!!!!!!!!!!
Πάτα τέρμα το γκάζι και φύγαμε!!!!!!!!
Υ.Γ και μακάρι να το λεγα αυτό σε καναν ωραίο μηχανόβιο,τρελό καλλιτέχνη, και μελαχρινό κατα προτίμηση με μακρύ μαλλί (λολολ) αλλά που θα μου πάει;; Θα το πω!yes, babeee

Χρωματίζω Πουλιά - Β.Παπακωνσταντίνου

χρωματίζω πουλιά χάρτινα πουλιά και περιμένω να κελαηδήσουν,γιατί χειμώνιασε... τόσα άστρα κι εγώ να λημοκτονώ

κανε λοιπόν κύριε να χει κανείς ένα φίλο
δως του ένα σκυλί ή ένα φανάρι του δρόμου,
γιατί χειμώνιασε...

παρακκληση

Ελα και πιάσε με απ το λαιμό,
κάνε με να πνιγώ,
κάνε με να τρομάξω,
κάνε με να νιώσω πάλι ξανά την τρεμούλα,
κάνε με να εμπιστευτώ πάλι,
κάνε με να ξανανιώσω πάλι μαζί...
Κάνε με να άφήνω τις σκέψεις να κυλούν σαν βροχή..
κάνε με να τρέχω στην βροχή για να ρθω να σε βρω,
κάνε με να ματώνω που ξεκολάω το κορμί μου απ το δικό σου, κάνε με ξανά να ερωτευτώ,
κάνε με να γίνω ξανά κόκκινη.

Ελα και βγάλε με απ τον λήθαργο,
έλα και κάνε με να νιώσω μ όλα τα κυτταρά μου απ την ψυχή μέχρι την άκρη των νυχιών μου..
Ελα κι αγκαλιασε με και κρύψε με στην αγκαλιά σου.
Μπορείς;;
Ελα καi δώσε μου όλη σου την αγάπη,
όλη σου την ψυχή, όλο σου το κορμί...
Μπορείς;

Κι ασε με απλά να σε κοιτάζω να κοιμάσαι..
Ελα και τρομαξε με,
έλα και ξυπνησε με,
ελα σαν καταιγίδα μέσα στην καλοκαιριά,
έλα σαν παγερός βοριάς μέσα στην άνοιξη,
σαν φωτιά μες στο νερό..
Ελα να με ξεθάψεις απ την ανοχή,
έλα να μου τσακίσεις τον εγωισμό,
έλα για ν απαρνηθώ ό,τι φοβάμαι,
έλα για να απαρνηθώ ο,τι νομίζω πως ως τώρα αγαπώ..
Ελα κάνε με να νιώσω,
έλα σώσε με απ την πεζότητα,
κάψε τις κενότητες, διάβασε τα γραμματα μου,
έλα για να σπάσει η καρδιά μου χίλια κομμάτια ξανά και ξανά. Ελα για να ξαναχτυπήσει, όπως τότε, τρελά, αδιανόητα, ελεινά παράξενα.
Ελα για να τρομάξω,
να νιώσω την μεγάλη ηδονή
του φόβου
μα και της κατοχής,
της υποταγής.
την ηδονή της φωτιάς που καταστρέφει κι εξαγνίζει...
Ελα να με κερδίσεις..
Μόνο έλα, κι ας με σπάσεις κομμάτια χίλια..

Και πάλι αυτό το ηλίθιο χαμόγελο στον καθρέφτη μου.
Ελα και πιάσε με και ταρακούνα με και πες μου "Ξύπνα".
Μόνο που εσύ μ' αποκοιμίζεις ακόμη περισσότερο.
Εσύ ή εγώ μόνη μου;
Μήπως πάλι έχω πέσει στην παγίδα;;;
Δεν θέλω άλλους έρωτες, όχι άλλα δεσίματα, όχι άλλα προβλήματα.
Θέλω να είμαι σκληρή και αναισθήτη καταλαβαίνεις;;;
Πιάσε με και ταρακούνα με να ξεμπερδέψω.
ή έλα και πιάσε με και φίλα με.
Κάνε κάτι απ τα δύο όμως.

Η αγάπη πού πάει; πώς σκορπίζει... ;

κι όμως τώρα όλα είναι ξεκάθαρα μέσα μου, καθώς η δική σου σκιά έπαψε να υπάρχει πάνω απ την καρδιά μου.

Απορώ πως γίνεται να βλέπω την ποιηση σου και να αδιαφορώ και να μην νιώθω κάτι...νιώθω μόνο το κάτι, αυτό το κάτι που νιώθουμε όταν βλέπουμε τους παλιούς μας έρωτες... Κι η ποιηση την εικόνας σου πλέον δεν μου δημιουργεί εκείνη την τρεμούλα.. παράξενο ε;

Τώρα είμαι σχεδόν ελεύθερη. Πάντως απο σένα ελεύθερη. νομίζω.Περίεργο ε;;; Πολύ ε; Δεν μπορώ καν να το πιστέψω. Γιατι εγώ με την ιδέα σου μεγάλωνα και τα μάτια σου πάντα μου έφερναν ένα ηλίθιο χαμόγελο, απ αυτό που έχουν οι βαθιά ερωτευμένοι άνθρωποι..Mα τώρα το χαμόγελο έχει σβήσει κι απλά όταν περνάς δίπλα μου θυμάμαι πως κάποτε σ αγάπησα... κάποτε για πολλά χρόνια ήσουν κι εσύ μια αιτία εμπνευσης και γέλιου, ενώ τώρα είσαι απλά μια ξεχασμενη φωτιά, η οποία δεν θάφτηκε, απλά έσβησε, έτσι, αόριστα,μόνη της. Παράξενο ε;;