1
Κοίταξα για μία τελευταία φορά το κινητό, μήπως παρ ελπίδα με έψαξες,
αλλά μάταια. Δε με έψαξες ποτέ.
Συγκράτησα τα πόδια μου να μην περάσουν ξανά απ΄τα μέρη σου.
Εριξα απάνω μου κάτι κατάμαυρα παλιόρουχα, που δε θυμίζουν με τίποτα θυληκό,
φόρεσα τα μαύρα γυαλιά μου,
κι όλη αυτή η ατημέλητη εικόνα μου μόνο και μόνο για να μην έρθω να σε βρω.
Μαύρα ρούχα- κόκκινο κραγιόν-
νύφη που φορούσε μαύρα-
χήρα : Θα μου πεις μονίμως δεν με άφηναν χήρα οι αγάπες μου ;
Γιατί να αλλάξει κάτι αυτή τη φορά ;
2
Επιτέλους πήγα στο ταχυδρομείο, με μουσική στ αυτιά,
και το καλό μου φουστάνι, να καταθέσω έγγραφα ελπίδας,
σε μία χώρα που σχεδόν κανείς δεν ελπίζει και ακόμα λιγότεροι ονειρεύονται.
- Εγώ ονειρεύομαι μεγάλα όνειρα, γέλια, ακρογιαλιές, έρωτες... Γι αυτό σκέφτηκα να ζήσω μαζί σου τα όνειρα που αγαπώ, αλλά δεν ευκαιρείς. -
Καινούριος δίσκος του Φοίβου και δεν μπορώ να μην τον ακούσω.
" Κάνεις λες και δε γεννήθηκα ποτέ/ Κάνεις λες κι είμαι μία πιστή ξεχασμένη. Θα πεθάνω ώσπου να φτάσω στο Ντορέ/ αν αυτό σε κάνει πιο ευτυχισμένη" .
Α ρε Φοίβο, πάλι καλά που ΄σαι κι εσύ να γράψεις για μας τις λησμονημένες.
" μα είναι μήνες που μου πήρες τη μιλιά/ κι όλοι οι δρόμοι είναι για να φέυγω"
Μελαγχολία πικρή, καθισμένη μέσα μου βαθιά σα σκόνη. Ολα ήταν καλά πριν δυστυχήσω να δω τα μάτια σου. Κι επειδή δεν το αντέχω, αλλάζω σε Σοπέν, σκέτη μουσική, χωρίς στίχους. Δε πονάει.
3
Ευλαβικά τήρησα τις προ του ύπνου διαδικασίες:
Βούρτσισμα δοντιών, καθαρισμός προσώπου, πλύσιμο πιάτων,
αφέψημα υγειινό,
κεριά αναμένα.
Αλλη μία νύχτα απουσίας.
Θα περάσει κι αυτή, όπως πέρασε η χθεσινή, η προχθεσινή και όλος ο τελευταίος χειμώνας.
