Αντρας.

Θέλω έναν άντρα να ' χει μπέσα ρε παιδί μου,
να μη λέει πολλά λόγια,
αλλά αυτά που λέει να τα εννοεί.
Θέλω έναν άντρα να 'χει προσωπικότητα,
να μη συμφωνεί μ' ο,τι του λέω,
απλά για να με κολακέψει
και να μη διαφωνεί μαζί μου,
επειδή θέλει να παίξει με το νευρικό μου σύστημα,
αλλά επειδή όντως διαφωνεί.
Θέλω έναν άντρα που να 'ναι άρχοντας,
να μην είναι μίζερος,
να ξέρει να γλεντάει,
να ξέρει να χαίρεται τη ζωή του
και να μελαγχολεί τις ώρες που θέλει.
Θέλω έναν άντρα με Α κεφαλαίο,
που θα ,' αντιμετωπίζει σαν άνθρωπο πρώτα,
όχι σα γκομενάκι.
Εναν άντρα να μ΄εκτιμάει και να τον εκτιμάω,
έναν άντρα που θα 'ναι τρελός,
που θα κάνει την υπέρβαση,
που θα βγει στο λιμάνι,
επειδή έτσι του αρέσει
και δεν θα σκεφτεί τι πρέπει,
που θα υπακούει στο συναίσθημα κι όχι στη λογική,
έναν άντρα παρορμητικό.
Εναν άντρα που θα 'ναι πολιτικοποιημένος,
που θα ξέρει τι θέλει απ τη ζωή του ή έστω απο μένα,
έναν άντρα που δεν θα μου δίνει αναφορά για το τι κάνει
και δεν θα απαιτεί κι απο μένα να του δίνω.
Εναν άντρα που θα 'ναι αυθύπαρκτη ύπαρξη
και δεν θα θέλει συνέχεια να του κάνω τη ψυχολόγο.
Θέλω έναν άντρα που να καταλαβαίνει,
χωρίς να του λέω πολλά.
Θέλω έναν άντρα που να θυσιάζει τα πάντα για τον έρωτα.
Εναν άντρα που θα υπερβάλει και που θα ΖΕΙ ιστορία,
για όσο καιρό κρατάει, έστω και για μια μέρα,
και που δεν θα αναρωτιέται γιατί και πώς και πόσο για ν'αρχίσει κάτι.
Θέλω έναν Αντρα ξηγημένο, με μπέσα, που θα διεκδικεί αυτά που θέλει στη ζωή του,
που θα διεκδικεί αν θες, την ιδια τη ζωή.
Θέλω έναν άντρα που θα με γουστάρει άβαφη,
που θα κοιτάει κάτω απ' τα φτιασίδια και τις μάσκες,
έναν άντρα που θα κοιτάει τα μάτια μου και θα ξέρει τι νιώθω.
Θέλω έναν τρελό, έναν παρανοΪκό, που θα μεθάει και θα έρχεται μαζί μου,
και δεν θα έχει μια συστολή μη μου πει ασυναρτησίες,
θέλω έναν άντρα που δεν θα βολεύεται με τα κόκαλα που του πετάει το κωλοσύστημα,
έναν άντρα που να τιμάει τα παντελόνια του κι ο λόγος του να ναι σπαθί.
Θέλω έναν άντρα να με γουστάρει, έτσι αυθεντική, όπως είμαι,
κι όχι στημένη.
Θέλω έναν άντρα που ν' αγαπάει τη θάλασσα, τον ήλιο, την κάθε ομορφιά πάνω σ' αυτή τη πλάση,
έναν άντρα ρομαντικό κι όχι μαλάκα κι αναίσθητο,
έναν άντρα που δεν θα φοβάται να τσαλακωθεί,
έναν άντρα που δεν θα μου ασκεί κριτική για τις υπερβολές μου.
Θέλω έναν άντρα που δεν θα θέλει να μου επιβάλει τις αδυναμίες του,
αλλά θα τις ξεπερνάει και θα κάνει την δική του προσωπική επανάσταση.
Θέλω έναν άντρα που να μη φοβάται τη ζωή,
που να ζει σαν να μην υπάρχει αύριο,
έναν άντρα που να μην είναι χριστιανός,
αλλά φιλήδονος, εραστής του Ωραίου.
Θέλω έναν άντρα που να μη ρωτάει πώς και γιατί,
να μην τον νοιάζουν οι πρώην.
Θέλω έναν άντρα που να πιστεύει στον εαυτό του
και να πιστεύει και σε μένα.
Θέλω έναν άντρα να με νοιάζεται και να τον νοιάζομαι,
Θέλω έναν άντρα που να τον θαυμάζω και να με θαυμάζει,
κι όχι να προσπαθεί να μου πάρει τον "τσαμπουκά".
Θέλω έναν άντρα που θα ζει τις συντριβές του στο έπακρο
κι όταν τον πληγώνω να μου το λέει,
αλλά να μη κλαίγεται σαν γκόμενα, μίζερα και μοιρολατρικά,
αλλά αντρίκια, περήφανα, έναν άντρα που δεν θα κολώσει να κλάψει μπροστά μου,
χαριζοντάς μου αυτή την θαυμαστή στιγμή αδυναμίας του κι εγώ να ' μαι εκεί,
για να του σταθώ.
Θέλω έναν άντρα να κάνει Ερωτα πρώτα με τη ζωή και μετά με τις γυναίκες.
Θέλω έναν άντρα να 'ναι πολύ άντρας, ρε παιδί μου,
να χει φιλότιμο, λόγο και μπέσα.