Κυριακή 25 Απριλίου 2010

κι εμεινες εδώ,
μέσα στην στάχτη της βραδιάς,
με φαντασματα να μιλάς,
χώρις απάντηση να παίρνεις...
Τίποτα δεν περιμένεις.
ολα τελειώνουν,
τι κι αν δεν άρχισαν;
Εβαλες εσύ το τέρμα,
πρωτού απλωθεί το αίμα παντού .



"τι θα πει λοιπόν φοβάμαι,
θα σου πω αφού ρωτάς,
όση αγάπη κι αν σου έχω,
τόσο θες να αγαπάς "

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου