Το ονομα σου παραπέμπει στην ευτυχία.
Μα έτσι θα ένιωθα δίπλα σου ή καλύτερα στην αγκαλιά σου.
Ομως τώρα γίνεται σαν συνήθεια.
σαν έρωτας φτηνός...οχι με την έννοια που την χρησιμοποιουν οι άλλοι την φτήνια.
Φτηνός, ίσως λίγο ξεθωριασμένος.
Κι όμως, τελικά δεν ξέρω αν είναι...
Είσαι τόσο ανεξάρτητος αλήθεια; ή μήπως είναι μια ιδέα;
Μα δεν μπορεί...
"Νιωθω κενός μακριά σου λες και ήμουν κάποτε δίπλα σου γεμάτος... " κι εγώ που δεν πιστεύω στις προηγούμενες ζωές; εε; τι γίνεται τώρα;
Μούτρο είμαι και θα σε τρελαίνω, όσο θέλω, όσο αντέχεις.
Εσύ πάλι με έχεις στείλει...
Κοιτάζω γύρω κι όλα μένουν άδεια...
Πάνω στο τηλέφωνο περιμένω... καπνίζοντας δυο λέξεις σου...
μα τα χιλιόμετρα θα είναι τώρα πιο πολλά... και μετά τι γίνεται;
πώς την πατήσαμε έτσι αγάπη μου;
στο τέλος θα σκουπίζουμε τα αίματα μας, θα το δεις...
Μα σε χρειάζομαι νομίζω... Δεν ξέρω αν χρειάζομαι εσένα ή απλά χρειάζομαι Ανθρωπο.
Μα και το δεύτερο να είναι, είναι τόσο ανθρώπινο...
Εξάλλου ερωτευόμαστε τόσο απλά, όπως πεινάει κανείς...
Α, με συγχωρείς που παρεμβαίνω σε μια τόσο τρυφερή ανάρτηση. Νιώθω σα να περνάω βράδυ από την έρημη πλατεία, μπροστά από το παγκάκι που φιλοξενεί τους ερωτευμένους. Σου ΄ρχεται να το βάλεις στα πόδια, να φωνάξεις "παιδιά, μην ενοχλείστε, μη σας ενοχλεί η νερόβραστη παρουσία μου, απολαύστε αυτό το καταδικό σας, είμαι αόρατος, εγώ δεν περνάω από 'δω τώρα" κλπ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩστόσο, ήθελα απλώς να δω τι έγινε με τους βαθμούς - και είδα ωραία πράγματα. Αν ισχύει η Νομική Κομοτηνής και αν ήταν κάτι τέτοιο ο επιδιωκόμενος στόχος, απλώστε, παρακαλώ, ένα χαμόγελο, να μοιράσετε κανένα κομματάκι.
Συγχαρητήρια. :-)
DEN xreiazetai na sas sugxwresw, xara mou i... "paremvoli sas".
ΑπάντησηΔιαγραφήI9ela nomiki, ma oxi komotinis... :\
(logotexnia 18,8 :) )
isws merikoi erwtes na einai katadikasmenoi..
gt osa xamogela kai na aplwsoume i apostasi einai terastia... an aksizei isws kai na kratisei... ka9e empodio gia kalo, leei i giagia mou, toso apla kai ka9imerina...
isws na exei dikio o sofos laos...
ax...komotini... :\