Δευτέρα 1 Νοεμβρίου 2010

τόσο όμορφος και τόσο μακρινός...

αιθέριος και γήινος,

υπαρκτός κάποτε,

ανύπαρκτος τώρα.

μαλλιά υπέροχα και γέλιο βελούδινο.

τόσο όμορφος Θεέ μου...

κι ας μην υπάρχει πια.

έμεινε μονάχα κάτι απ την ποιηση του στον ορίζοντα.

τόσο όμορφος,

τόσο χαμένος,

τόσο άπιαστος...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου