Τρίτη 2 Νοεμβρίου 2010

η μνήμη εξόντωσε.
η μνήμη σου με γονάτισε.
και κάθε μέρα αποφεύγω να θυμάμαι,
μα κάποτε ξυπνάω μετά απο μεθύσι
και τότε υπάρχεις ακόμα.
και στην ουσία η υπαρξη σου σηματοδοτεί την απέραντη ερημιά του δρόμου της αγάπης,του δρόμου της βροχής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου