"Με πνίγεις"

Είναι σαν να μου βάζεις ένα μαχαίρι τόσο κοντά στο λαιμο μου
ή έστω ένα σχοινί
και να με σφίγγεις,
ώσπου να μου μου τελειώσει το οξυγόνο.
Μέρα τη μέρα τελειώνει ο αέρας.
Με πνίγεις.

Κι εγώ φωνάζω και αγορεύω κι απο μέσα μου βρίζω την τύχη μου την κακούργα.
Ασφικτυώ. Μικραίνει το μυαλό μου. Καπνίζω με μανία και σε λίγο θ αρχίσω να πίνω.
Δεν έχω απο κάπου να κρατηθώ, αλλά δεν το χρειάζομαι κιόλας.
Αρχιζω τις κακές συνήθεις.

Βρώμισε η επαρχία, βρώμισε η σαπίλα της.
Μια κατήφεια μόλις βγήκα απ τ αεροπλάνο.
Η χαρά της προηγούμενης βραδιάς αντικαταστάθηκε με μια γκρίνια, μια λύπη, ένα βάρος.
Να δίνεις λογαριασμό για το που είσαι, τικάνεις, γιατί το κάνεις.
Βλέμματα ηλίθιων γνωστών, για τους οποίους αδιαφορώ. Αδιάκριτα βλέμματα. "Αλλαξες",λένε.

Η Μυρωδιά της μούχλας πλημμύρισε το κατα τ΄ άλλα ευλογημένο νησί.
Μικροαστικές αντιλήψεις, κουτάκια που χουν βάλλει την ζωή τους και την λιβανίζουν κάθε βράδυ. Καταπιέζονται για ν αρέσουν στους ανθρώπους. Δεν ξέρουν πως την ελευθερία ο καθείς μέσα του την φέρει και θαρρούν πως είναι ελεύθεροι.
Θρησκείες, έθιμα, συνήθειες, πρέπει. Επιβεβλημένες συμπεριφορές.
Αηδιάζω.

Εσύ μου κάνεις σκηνικά. Με θες μια άλλη, μια "κοπελίτσα", ένα θύμα του φύλου μου.
Μπαίνω στα γαμωστάνταρ σας. Μαγειρεύω, πλένω, φροντίζω, κουβεντιάζω. Αδιαμαρτύρητα.
Και μετά σαν τιμητές των πάντων, με κρίνετε. Μου θέτετε όρια, χωρίς να κατανοείτε πως είμαι γυναίκα πλέον κι όχι το παιδάκι σας. Ζω την ζωή μου και δεν το διανοήστε.
Τα σκληρά σου λόγια και τα θέλω σου,μάνα, δεν με αφορούν.
Γίνομαι αυτό που προοριζόμουν να γίνω. Μονη, έρημη, ανεξάρτητη και δυνατή μες στην φοβερή ερημιά του πλήθους, αδιαφορώντας για τα πρέπει σας, τις ηθικοχριστιανικές αντιλήψεις.

Πνίγομαι.

"εγώ δεν ζω εδώ, δεν ανήκω εδώ. "

Κάθε που επιστρέφω, εξοντώνομαι, ασφικτυώ, με πιάνω να κλαίω. Αυτοί οι τέσσερις τοίχοι, τα πρέπει σας, οι απόψεις σας, πώς να στο πω ; Υποφέρω.

Το νησί είναι μια φυλακή.
Αντιφάσεις. Η θάλασσα τόσο ελέυθερη, το φεγγάρι που λάμπει, υπέροχα μόνο κι ανεξάρτητο τοπίο. Κι οι άνθρωποι δέσμιοι. Ενας φυσικός παράδεισος που για μένα είναι η κόλαση.

Αρρωσταίνω εδώ.