Σπίτι

Η μικρή μας λοιπόν γύρισε επιτέλους στο σπίτι της.
Είναι ξανά εκείνο το μικρό χαζό κοριτσάκι,
που γελάει σ' όλους,
είναι ξανά ο ρόλος της,
είναι ξανά η χαρά της ζωής...
Και δεν την νοιάζει,
αν εσύ δεν υπάρχεις,
ούτε την νοιάζει το πως υπάρχεις...
Γιατί, το ξέρει, πως ήρθε πια η ώρα να γυρίσει στο σπίτι,
στο γεννέθλιο τόπο της, σ εκείνους που την αγάπησαν.
Αναμεσα στους δύο τους,
γιατί οι δύο αυτοί θέλησαν να την προστατέψουν
και να βάλουν στα σπασμένα φρένα της το πόδι τους,
να την φρενάρουν.
Ξύπνησε απ τον λήθαργο,
απο τον αργό της θάνατο,
και αντέχει ξανά
Κοιταξε τη είναι εδώ,
όλη ανήκει στον κόσμο
και έτοιμη να την καταστρέψεις
Εσύ μονάχα ξανά,
άλλη μια φορά.
Στέκεται στο χείλος του γκρεμού
και μόνο το δικό σου χέρι μπορεί να την σπρώξει,
και τότε θα κομματιαστεί,
με την τιμή που της πρέπει.
Κι αυτοί τότε θα μαζέψουν με χαρά τα κομμάτια της,
και θα την ξανακολήσουν
και θα είναι ξανά μετά απο καιρό
ένα μοναδικό νέο άγαλμα....