Νύχτα

Μια εκδίκηση χωρίς νόημα,
που σε πονάει,
σε σκοτώνει.
Ενα χαραμισμένο σώμα,
μοιρασμένο σε πολλά άτομα,
χωρισμένο σε κομμάτια.
Εξω οι κόρνες σε σκοτώνουν,
σε ζαλίζουν.
Ενα τσιγάρο καίει πάνω στο τασάκι,
το αλκοόλ τελειώνει
κι εσύ μένεις μόνος πάνω σ΄έναν καναπέ.
Ο κόσμος σου είναι τα βιβλία.
πραγματική ζωή δεν υπάρχει.
Καψουροτράγουδα, καπνός, παρακμή.
Αποκολούνται κομμάτια απο πάνω σου.
Το σαρκίο που σε περιέχει,
δεν ευχαριστιέται.
Πείνα, συναισθηματική πείνα.

Κι αυτός ο φόβος να μην πεθάνεις μ' αυτή τη πείνα.
Κι αυτό το άυριο, το χειρότερο αύριο.
Αγαπάς πολύ και βαθιά και άγρια και δε ξέρεις πως να το διαχειριστείς.
Και τώρα δεν ξιώθεις τίποτα.
Μόνο μοναξιά μια βαθιά μοναξιά
που τίποτα δεν είναι όπως πρώτα...
κι όλα θες να γίνουν ξανά απ την  αρχή.
Μέσα στο μεθύσι σου αναζητάς ένα χέρι...
Μόνο που τα χέρια είναι σπασμένα και εσύ μόνος μέσα στο τίποτα....

αχ και να σ'΄αγαπούσαν όπως κάποτε....
κι ας ήταν ψέμα...

κι όμως το σώμα δεν ξεχνάει.
Σήμερα ήρθε το άρωμα σου, απο έναν άγνωστο στον δρόμο.
Σε θυμήθηκα κι ας μην σήμαινες τίποτα για μένα.
Ισως και να σήμαινες τα πάντα.

Σκέψου λέει μια νύχτα στο Παρίσι,
όλα θα ήταν τέλεια.
Κι εσύ θα μ' αγαπούσες, λέει,
κι εγώ θα σε λάτρευα
και θα σου έγραφα ποιήματα
και κάπως έτσι θα γινόταν ζωή.....

Τώρα άσε με μόνη,
να σπάω...
Ασε με μόνη να πονάω....
Να τρέχουν βρύσες τα μάτια...
Να σπάω.. άσε με μόνο, λοιπόν...
Μες στον βαθύ μου πόνο θα ξαναγεννηθώ;;;;;;;;;;;;