Νωρίς που φτάσαμεν εδώ... (ισως θα ταν καλύτερα να είχα λίγο χρόνο ακόμη)

Δεν μπορώ να διαβάσω.
τι θα κάνω;
δεν τα θυμάμαι τέλεια
και νυστάζω συνέχεια.
βαριέμαι.
και όλο λιώμα είμαι.
δεν τα θυμάμαι τέλεια, όπως θα έπρεπε.
δε θα γράψω τίποτα.
καλά μπορεί και να υπερβάλλω, όπως λένε κι οι καθηγητές,
οτι δεν θέλει τόση λεπτομέρεια.
Και γω που το ξέρω βρε?
Που ξέρω εγώ τι θα βάλλουνε?
λεπτομέρεια θέλει κι αυτά που λένε, απλά για να μας καθησυχάσουν τα λένε.
Ξέρω, πως κανονικά τώρα δεν θα έπρεπε καν να διαβάζω, αλλά θα έπρεπε να τα θυμάμαι τέλεια
όλα και μόνο να τα ξυφυλίζω κι όχι να ξεχνάω προτάσεις,λέξεις, μεταφράσεις, να κάνω λάθος ασκήσεις στην παλιοβιολογία...
και ξέρω, πως δεν έχω διαβάσει καλά, τουλάχιστο όπως εγώ θεωρώ το καλά.
επίσης, έχω΄κάνει ένα σωρό βλακείες μέσα στην χρονιά.
Το πρώτο ήταν που αγχώθηκα, το άλλο που μελαγχολούσα για αηδίες, που δεν θα έπρεπε και έχανα κανα τριήμερο για να συνέλθω.
Τελοσπάντων.
ε! ξαναδίνω μωρέ. τι έγινε? σιγά.
ή δεν περνάω νομική και τέλειωσε. πάω αλλού.
εντάξει. τι στο διάλο, ένα 16-17 θα το πιάσω.
για το διάβασμα που έκανα το πιάνω.
μερικοί όμως περιμένουν απο μένα τα μέγιστα,
όπως κι εγώ περιμένω τα μέγιστα.
Αλλά έχω κάνει λάθη.
τωρα στο τέλος τα βλέπω.
Δεν μπορω΄εγώ τους συμβιβασμούς και χαλιόμουνα όλη τη χρονιά.
Μου ερχόταν να τα σπάσω όλα, να τα ξεσκίσω όλα ή να τα ρίξω στην λεκάνη της τουαλέτας και να τραβήξω μετά το καζανάκι.
δεν με νοιάζει που διαβάζω 8ωρα-5ωρα ο,τι να ναι τελοσπάντων. Με νοιάζει που διαβάζω παπαγαλία, που διαβάζω για να διαβάζω....
Γιατί να είμαι τόσο αντιδραστική γαμώτο?
Χαθηκε να είμαι όπως οι συμμαθητές μου, που δε καταλαβαίνουν και πολλά και παπαγαλίζουν!?
και να σου οι νομικές και να σου οι ιατρικές και τα πολυτεχνεία.
εγώ... αντιδρούσα, διάβαζα αλλά αντιδρούσα και με πίεζα ελεινά για να προσπαρμοστώ και να με πείσω.
αυτή η μάχη με ρήμαζε.
δεν έχω διαβάσει όπως έπρεπε.
εντάξει προλαβαίνω να σώσω κάτι τώρα...
ο,τι σώσω.
ο,τι γράψω.
όπου περάσω.
εμένα δεν με νοιάζει τ αποτέλεσμα, με νοιάζει που δεν έχω διαβάσει τέλεια.
δεν μπορώ να διαβάσω σήμερα. δε ξέρω. ήθελα να έλεγα και την ιστοριο-παπαγαλία στην μάνα μου κι αυτή λείπει... πφφφφ... σκατα. με εχουν παρατήσει όλοι και κανείς δεν καταλαβαίνει τίποτα. τελοσπάντων. αυτοί περιμένουν να σκίσω... θα πέσει γέλιοοο......


επίσης, εχω να πω,οτι εδώ στην επαρχία, είμαστε για κλάματα. δεν έχουμε ενημέρωση για τα διάφορα
επαγγέλματα.
Οι καθηγητές μας έχουν χεσμένους, γιατί δεν είναι εκπαιδευτικοί, είναι απλά καθηγητές. (αυτό δεν είναι ίδιον της επαρχίας, βέβαια)
Εμείς, δεν έχουμε ιδέα τι παίζει.
τα ερεθίσματα είναι ελάχιστα.
και στον ΣΕΠ μόνο ΣΕΠ δεν κάναμε.
Υπάρχουν τόσα επαγγέλματα και οι πιο πολλοί δεν έχουν ιδέα
(ευτυχώς που βρήκα την ιστοσελίδα του ΟΕΦΕ.)
Είμαστε πολλοί ξεκομένοι απο τον έξω κόσμο σε όλους τους τομείς.
ακόμη και στις αντιλήψεις της κοινής γνώμης...
Εχω βαρεθεί μωρέ.
α! κι αυτά που λένε οτι στις επαρχίες ο κόσμος είναι καλύτερος,
να ξέρετε, μύθος είναι.
Μάλλον είναι πιο ψεύτικος, πιο κουτσομπόλης και πιο μίζερος.
και μόλίς δουν καινούριους απλά τρέχουν να τους υποδεχτούν.
Δεν ισχύει οτι ντε και καλά οι επαρχιώτες είμαστε καλύτεροι.
Σ όλα τα μέρη υπάρχουν καλοί και κακοί.
"ανθρωποι" και άνθρωποι,
ανθρωποιειδή και ανθρωπάκια...

Επίσης, το έχω ρήξει στην φιλοσοφία και μετά να δεις κλαμα που θα πέσει.
Δεν μπορούσα εκει πέρα να νεκρώσω το μυαλό μου για μια χρονιά?
ΕΕΕ???
δεν μπορούσα, αλλά αυριο κλαίνε....
κι όχι τίποτα άλλο θα δικαιωθεί η μάνα μου.
και καλά για την μάνα μου δεν με νοιάζει.
Το σύστημα όμως αυτό, το άφησα να με κάνει ο,τι γουστάρει.
Η προσαρμογή είναι θέμα εξυπνάδας.
Το σύστημα θα το κέρδιζα να δεν του έκανα την χάρη να αντιδράσω,
αν τα διάβαζα όλα τέλεια και πήγαινα και έγραφα τέλεια και μετά θα τους έλεγα"Παρτε να έχετε, παλιο ηλίθιοι. σας κέρδισα και τώρα θα κάνω ό,τι γουστάρω. "
Νικάς έτσι το σύστημα όμως?
Οχι, μάλλον απλα υποτάσσεσαι!
-ασχολούμαι με επαναστάσεις και δεν κοιτάω το χάλι μου και στο κάτω κάτω ποιά είμαι εγώ για να μιλάω για συστήματα και επαναστάσεις? ποιός με υπολογίζει εμένα? κανεις!-

πάντως, στην περίπτωση που περάσω στη Νομική, θα γελάει και το παρδαλό κατσίκι.
αλήθεια. ειδικά μια ψυχη που έχω στο μυαλό μου, θα πεθάνει απο το γέλιο.

δε ξέρω αμα θα περάσω. Οι περσινές που πέρασαν, είχαν ξεσκιστεί στο διάβασμα.
Μπορούσαν. δεν έβγαιναν, δεν έκαναν κοπάνες, δεν είχαν φίλες να γυρνάνε, δε πηγάινανε για μπύρες ούτε διάβαζαν Αναγνωστάκη μες στις πανελλήνιες, ούτε ανακατευόταν με τη κινηματογραφική λέσχη, ούτε τρέχανε μέσα στη βροχή βόλτα... ούτε γράφανε.
Ολα αυτά δεν τις ενδιέφεραν. Ηξεραν, οτι για να πετύχουν, πρέπει να μην έχουν άλλα ενδιαφέροντα.
Ηταν ο στόχος, ο στόχος.
εμένα πάλι... δε ξέρω.
έχασα πολλά παρα πολλά πράγματα απο την προσωπική μου ζωή, αλλά όχι όλα.
Οσα μπορούσα τα έκοψα.
Αλλά όλα κι όλα, εγω τις μπύρες δεν τις κόβω, τις παρέες μου δεν τις κόβω, τις συναυλίες δεν τις κόβω, ούτε τις ταινίες, ούτε τις βόλτες μέσα στη βροχή.
Τα περιόρισα όλα αυτά, αλλά δεν μπορούσα να τα κόψω τελείως.
Γι αυτό και δεν θα περάσω.
Είμαι ρέμπελο πλάσμα.
Γυρνάω



Ο πατέρας μου, με εκνευρίζει ελεινά.
Ολοι με εκνευρίζουν ελεινά.
Οταν επιστρέφαμε απο την Χίο, μέσα στο πέλαγος είχε ένα φάρο σε μια βραχονησίδα.
Επρεπε να με αφήσουν εκεί.
Δεν τους μπορώ άλλο.
ΚΑΝΕΝΑΝ .
και ΤΙΠΟΤΑ.

εν τω μεταξύ δημιουργούν μια αίσθηση μάχης μέσα στο σπίτι... "Στη μάχη των Πανελληνίων" και κάτι κουλά.
Εγώ πάλι, το παίζω χαλαρή και χαρούμενη. Ντάξει. μάλλον είμαι. δε ξέρω.
το παίζω. ..
Μου τη δίνει, αυτό το "πήγαινε να διαβάσεις", "κοιμήσου", "μη βγεις" σε 3 δίνεις" .
Ολο αυτά ξέρουνε, να μου κρατάνε κανα βιβλίο να τους πω τις πίπεσ που έμαθα, δε ξέρουν.
Τελοσπάντων.
Βρίζω κιόλας. κρόσια τα νεύρα μας... χαχα

ΑΑΑ... αμα δεν περάσω και πάω στην φιλολογία και δε μ αρέσει, εγώ θα ξαναδώσω, αλλά δε θέλω να ξανακάνω φροντιστήριο.
και εννοείται πως στη Σάμο δε θέλω να ξανακάτσω, άλλη μια χρονιά.
αΝ και που εδώ που τα λέμε, κόβω και τις άλλες δύο να μένουν στην Σάμο... αυτές θα το πάρουν πολύ βαρία, γιατί δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Εγώ εντάξει. Είμαι συνειδητοποιημένη.
Το έχω ανακοινώσει.
"Αν δεν περάσω, είναι θέμα μαλακίας μου και σκατοψυχολογίας μου και αντιδρασης μου" ...
Μαλακίζομαι άσχημα.
Τα βλέπω εγώ.
Επρεπε νοητικά να πεθάνω για έναν χρόνο.
κι εγώ δεν το έκανα.
απροσάρμοστο πλάσμα, έτσι ήμουνα πάντα, σα μια ψυχή. :P