δεν μπορώ να κατανοήσω την τόσο μεγάλη αδιαφορία σου...
είναι παράλογο μα και πράξη αχαριστίας.
βεβαια θα μου πεις, τι τα ψάχνω κι εγώ;
ουτε κι εγώ δεν μπορώ να δώσω απάντηση επ αυτού...
κι αν με ρωτήσεις τι ακριβώς νιώθω πά΄λι δεν ξέρω να σου πω.
Μπλέχτηκαμε πάλι μέσα σε γρανάζια. Μπράβο μας για άλλη μια φορά τα καταφέραμε.
Ειρωνίες, τραγικές ειρωνίες.
κι όλα αυτά έχουν μια βαθύτερη αιτία.
την ξέρω την έχω δει.
Ξέρω τις λύσεις, μα οι λύσεις είναι λογικές.
Και πώς η λογική να περιορίσει το συναίσθημα;
πώς να τ ορίσει;
Κι όως θα έπρεπε.
Και θα μου πεις, ο άνθρωπος δεν είναι ρομπότ.
Χαρούλιος χαιρόπουλος.
Δεν θα θελα να μαι ρομπότ, μα ούτε και να μπλέκω έτσι.
Και δεν ξέρω, ίσως μ αρέσει να μπλέκω έτσι.
Ειδικεύομαι στο να πέφτω στις παγίδες που μου στήνουν.
και γι ακόμη μια φορά έπεσα σε μια νέα παγίδα, την δική σου.
Λείπεις, μου λέιπεις, μα πιο πολύ απ όλα με πειράζει η αδιαφορία σου για το ατομο μου.
Αδιαφορίες, λόγια χωρίς νόημα, κουράζω τόσο το μυαλό μου, όσο και το συναισθημα μου, με ανούσιους ανθρώπους, σαν εσένα.
Δεν ξέρω αν έχει νόημα και κανονικά εγώ θα έπρεπε να αδιαφορώ για το ατομο σου, αλλά τι να πεις;