Δευτέρα 21 Νοεμβρίου 2011

όταν γράφω.

καμιά φορά, εκείνες τις στιγμές, που με πιάνει, κάτι σαν μανία και με τραβάει απ τα μαλλιά
και με πετάει σε μια άβυσσο δημιουργική, βρίσκομαι μέσα σε φωτιές.
Φτάνω βαθιά μέσα μου, εκεί στο δικό μου ΟΛΟ,
εκεί μέσα στον δικό μου παράδεισο,
ή μέσα στην δική μου κόλαση, πες το, όπως θες.
Δεν έχει καμιά σημασία πως το ορίζουν οι άλλοι.
Λοιπόν, αυτές τις φορές, που ζω μέσα μου βαθιά
και γεύομαι την μεγαλύτερη ηδονή,
αυτή της αντάρας και της τρικυμίας,
νιώθω σαν να χω μεθύσει.
Κι όμως, δεν έχω πιει ούτε μια στάλα αλκόολ.
Μα δεν αναρωτιέμαι γιατί.
Ξέρω είναι αυτή η μανία, η βίαια, η γλυκιά, αυτό το πάθος,
που πρέπει να εκφραστεί και να καταγραφεί,
γιατί αλλιώς θα τρελαινόμουν.
Είναι σαν να ανακαλύπτω κάθε φορά την χαμένη ατλαντίδα.
Κάθε φορά σαν πρώτη. Κάθε γράμμα σαν πρώτο γράμμα,που γράφει ένα παιδάκι στην α' δημοτικού.
Αυτές τις στιγμές περπατάω στον δρόμο και δεν ξέρω που πάω.
Απλά βαδίζω γρήγορα και δεν βλέπω κανέναν τριγύρω, κανένα πρόσωπο,
κανένα.
Τρέχουν απλά τα αμάξια, χάνομαι μέσα στην βαβούρα των δρόμων, είναι κάτι σαν μουσική, αλλά και σαν φασαρία και μετά βλέπω τον ουρανό και κάθομαι σχεδόν όπου βρω, και αραδιάζω γράμματα.

3 σχόλια:

  1. και γω.. και οταν σε πιανει αυτη η μανια πρεπει να τη βγαλεις απο μεσα σου οποτε κι αν ειναι...

    το παθαινω συχνα και μολις πεφτω για υπνο. Βουιζουν οι λεξεις κι αν δε γραφτουν δε θα κοιμηθω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είναι σχεδόν σαν να υπάρχει μουσική σε ένα δωμάτιο άδειο ή κάπου έξω που απλά κάθεσαι και σκέφτεσαι. Είναι σαν να ανοίγει το μπουκάλι και να εκτονώνεται με πίεση το περιεχόμενο... Είναι τόσα πολλά ακραία αλλά και κάποιες φορές πάλι, είναι μια απίστευτη ηρεμία - σχεδόν ύποπτη - που μπορεί να σε βάλει κάτω να γράψεις. Το μόνο που είναι σίγουρο νομίζω, είναι πως όταν το νιώθεις, πάντα αφήνεις ότιδήποτε άλλο και απλά γράφεις... Κάπως έτσι είναι για μένα τουλάχιστον. Σα να περνάω ένα όριο: http://oruamelani.blogspot.com/2011/11/blog-post_18.html (εντελώς συμπτωματικά, το ίδιο σκεφτόμουν λίγες μέρες πριν...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. όντως ο,τι μα ο,τι και να κάνεις εκείνη την ώρα, σου μοιάζει αμελητέο και απλά θέλεις να γράψεις, σε τραβάει απ τα μαλλιά, πώς να το κάνουμε ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή