ανάπηρη ελληνική κοινωνία.

Αντί να πεις τα σύκα, σύκα ,

και τη σκάφη, σκάφη, 

κρύβεσαι, για να έχουν οι άλλοι καλή γνώμη για σενα.

Γιατί σ' αυτό το χωριό,

μη νομίζετε, 

όλα συμβαίνουν, 

χασίσια σε στενά,

γαμήσια σε παραλίες, 

οικογενειακοί τσακωμοί, 

εκτρώσεις,

παιδιά γεννημένα εκτος γάμου,

όλα αυτά που η κοινωνική ηθική 

αποδοκιμάζει. 

Κι έτσι οι καημένοι, 

προτιμούν να κρύβονται πίσω απ το δαχτυλο τους, 

ενώ όλοι οι υπόλοιποι ξέρουν. 

Και μοιάζει γελοίο και προσποιητό,

ανάπηρη ελληνική κοινωνία. 

Ανάπηρος κόσμος, ηλίθιος.

Πόσο τους σιχαίνομαι, 

πόσο τους βαριέμαι. 

Και το χειρότερο,

όλα αυτά δεν συμβαίνουν μόνο σ αυτό το αποκομμένο νησί, 

αλλά παντού συναντώ κόσμο να ζει για τον κόσμο. 

Και τελικά, τι σε νοιάζει η κοινή γνώμη ; 

Αντε να γαμηθούν οι κοινοί,

μας ενδιαφέρει η γνώμη ανθρώπων που εκτιμάμε,

και προσωπικά δεν εκτιμώ και πολλούς,

ούτε 10 απ' όσους έχω γνωρίσει ως τώρα στη μικρή ζωή μου.