Ιουλιος μήνας

Aκινητοποιημένα όνειρα στο ημίφως.

Ζεστός αέρας μπαζει απ τα παράθυρα.

(Άλλο τίποτα ζεστό δεν υπάρχει. Χλιαρές μόνο ζωές τριγύρω )

κι η μία σκέψη να διαδέχεται την άλλη:

Εικόνες όλες συγκεχυμένες και διαδοχικές:

Φωτιά στη μέση του δωματίου.

Λάσπη στην άλλη άκρη.

Και πέρα μακριά στις κρεβατοκάμαρες των ανθρώπων

σαν κεράκια λιώνουν τα κορμιά...

Κι έτσι πέρασε κι αυτός ο μήνας:

Σαν βήξιμο, 

σαν φτέρνισμα, 

σαν μία φευγαλέα μέρα,

επώδυνη κι ηδονική- 

μα τι στον κόσμο δεν έχει τίμημα; 

Κι η ηδονή έχει το πιο μεγάλο. -

Ακινητοποιημένα όνειρα στο σαλόνια των διαμερισμάτων, 

κάτω απ τα λευκά καλοκαιρινά σεντόνια, 

οι ανθρώποι αγαπιούνται, 

αγαπιούνται κι αυταπατώνται, 

νομίζοντας πως εξόρισαν μία για πάντα τη μοναξιά τους. 

Φεύ! Αυταπάτες! 

Αλλά γι αυτές θα μιλάμε τώρα ;