Κυκλάδες

Το τοπίο είναι απλό κι έρημο.
Βράχια άγρια υψώνονται μπροστά μας,
αγκαλιάζουν την ακρογιαλιά,
η θάλασσα πήρε από χθες εκείνο το χρώμα που με σκοτώνει:
Μπλέ βαθύ, σαν τα παράθυρα των κυκλαδιτικων σπιτιών.
Ενα μπλέ που μεις του Βορείου Αιγαίου δεν το συναντάμε.

Γυμνές πέτρες στέκονται περήφανες,
ρουφάνε καλοκαιρινό φως,
λαμπερό ήλιο,
και τον κρατούνε ως να πέσει το βράδυ.
Ερωτοτροπία το φωτός με τις πέτρες.

Αυγουστιάτικο καυτό μεσημέρι,
την ώρα που ξεσηκώνονται τα  μελτέμια ,
η θάλασσα αγριεύει.