Κυριακή 8 Ιανουαρίου 2017

τ' Αη Γιάννη.

O τόπος είναι.έρημος,
η νύχτα είναι παγερή,
ο βοριάς φυσομανάει,
η θάλασσα φουρτουνιασμένη,
μοιάζει έτοιμη να κατασπαράξει τα τροχοφόρα.

Αγριο και παγωμένο βράδυ,
μήτε ένα αστέρι δε διακρίνεται
στο ουράνιο στερέωμα
 Αναμετριέται κανείς με το χρόνο σ αυτό το έρημο και παγωμένο τοπίο...
Οι άνθρωποι που αφήσε πίσω,
οι παλιές και αιώνιες αγάπες,
τα πάθη που γεννήθηκαν με φόντο το σκοτάδι,
και έσβησαν μέσα στο πηχτό σκοτάδι της νύχτας:

Ολά είναι εδώ,
σαν δαίμονες από το παρελθόν που επιστρέφουν,
για να σου θυμίσουν τις περασμένες αμαρτίες,
τις αλλοτινές θαυμάσιες μέρες,
τις αυθορμητα ειπωμένες λέξεις.
Τα μεθυσμένα " σ' αγαπάω" που άλλοτε
σαν πουλιά ξέφευγαν από τα φλογισμένα στόματα,
ψάχνουν πλέον καταφύγιο στη λήθη.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου