Τίποτα απ όλα αυτά σήμερα δεν με αγγίζει.
Ούτε οι παρελάσεις, ούτε οι εκκλησίες, ούτε οι εικόνες, ούτε οι ψεύτικες ευχές για ευτυχία, ούτε τα ψεύτικα χαμόγελα.
Τίποτα δεν με αγγίζει.
Λυπάμαι.
Μίζερα όλα κι έλειψα.
ΕΝα γιατί, μ αγγίζει.
Τίποτα άλλο.
κι ούτε ανατριχιάζω με τις παρελάσεις απο συγκίνηση, ούτε στην εκκλησία δεν θέλω να πάω, ούτε να κοινωνήσω το πάσχα.
Μισώ το Πάσχα.
Φέρνει την άνοιξη.
κι αυτή ποτέ δεν έρχεται.
Μισώ την άνοιξη.
ΑΥτή που θα ρθει ειδικά, γιατί θα με μισήσει εκείνη περισσότερο.

ας ήμουν μακριά.