άσφαλτος,

ροκιές,

μηχανές,

αυτοκίνητα,

θάλασσα

και μετά πράσινο και πάλι θάλασσα.

Βραδυαζει,

ξημερώνει,

αστέρια,

ήλιος,

ημέρα,

νύχτα,

χαραυγές,

φωτιές στην παραλία,

πλατείες ΄γνωστές και άδειες,

μα γνώριμο πρόσωπο,

πορείες,

φωνές,

διαμαρτυρίες,

πανό,

γνώριμες φωνές.

Ψίθυροι άγνωστοι.

γέλια απο χαρούμενους ανθρώπους.

παγκάκι άδειο στη μέση της πλατείας

στην καρδιά του Δεκέμβρη.

"Χιονίζει;; " ρωτούσε.

"παντού στον κόσμο, τα πάντα είναι άσπρα" . είπε.

Κατάλαβε.

Γέλασε.

Πάντα γελάει.

Δεν το εννοεί βέβαια.

Ακουαρέλες και χρώματα πολλά μπλεγμένα.

Παντού΄όμως πράσινο γαλάζιο και μαύρο.

Δρόμοι.

Ιλιγγιώδεις ταχύτητες.

Ηταν ελεύθεροι.

Έτρεχαν για που να πήγαιναν?

Πουθενά,

παντού

Όπου ήθελαν.

δεν τους ένοιαζε.

Μουσική

Δρόμοι.

Ταχύτητες.

Μηχανές.

Ταξίδια....