2 ωρες πριν.

Εκεί που πας ποιός ξέρει ποιος θα σε περιμένει?
Κι ίσως κανείς κι ίσως κάποιος.
Τόσο άγνωστος γνωστός ίσως.
Ποιός ξέρει;;
Παράξενα πράγματα.
ταξίδια.
Ημερολόγια καταστρώματος.
Ανεμαλιασμένα παιδιά,
στου καραβιού την πλώρη.
Περίμενες το καράβι να δεις να φεύγει.
Ποτέ δεν πρόλαβες.
Πάντα έφευγε το πλοίο νωρίτερα.
τώρα φεύγεις εσύ.
Στέλνεις πάλι χαιρετίσματα.
¨οπως τότε.... Σκέψεις ενδόμυχες.. που δεν τις εκφράσαμε ποτέ ΄με λόγια.
Θυμάσαι?
Θυμάμαι...


"οσο ανοιγει η αποσταση τόσο δυναμώνει η απόφαση... να περιμένω σιωπηλά... "
μ αφησες σε κόσμο άγριο, αύριο μου είπες...