Τετάρτη 24 Μαρτίου 2010

απομακρύνομαι πάλι, ξανά και ξανά.
Μόνη φεύγω.
Οχι ελεύθερη!
Θέλω να αφήσω τους πάντες πίσω και να φύγω.
Περισσεύω. πουθενά δε χωράω. ξεψυχάω.
πώς φεύγουν απο δω?
να φύγω, να φύγω.
Τους βαρέθηκα, δε τους μπορώ, δε τους αντέχω.
ΝΑ φύγω απο δω!
ΑΝθρωποι μίζεροι μαλάκες.
Τους βαρέθηκα.
Μια ζωή παρηγορώ και προστατεύω.
Δεν είμαι η μαμά σας!

Ηθελα να μείνω μόνη στην θάλασσα...
Ναι μόνη και με ζαλίσατε.
Τη μια την κεράτωσε ο γκόμενος, την άλλη την έφτυσε.
Κι εγώ τι να κάνω δλδ?
Αφηστε με. Αφήστε με. Αφήστε με.

Χιλιες φορές τ αγόρια!
Ηταν μαζεμένοι με μουσική χωρίς λόγια.
Τα τσιγάρα άναβαν το ένα μετά το άλλο.
Μελαγχολία γυμνή εκείνη την ημέρα.
Εμεινα μαζί τους.
ΑΥτοί δε σε ζαλίζουν.
Σε νιώθουν περισσότερο όμως.

4 σχόλια:

  1. ουφφφ... οντως! τα αγορια σε ακουνε περισσοτερο ακομη κ αν δε μιλας....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ποτε μου δεν εμπιστευτηκα τ αγορια. Δεν ξερω, ισως δεν ετυχα στα καταλληλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. vasika i empistosuni den einai kai 9ema fulou kai den einai apoluto oti se niw9oun perissotero panta. ( proswpika emena merikoi sugekrimenoi me niw9oun perissotero ap oti oi kopeles. apla tuxainei omws )

    ΑπάντησηΔιαγραφή