Σάββατο 14 Αυγούστου 2010

Και πάλι αυτό το ηλίθιο χαμόγελο στον καθρέφτη μου.
Ελα και πιάσε με και ταρακούνα με και πες μου "Ξύπνα".
Μόνο που εσύ μ' αποκοιμίζεις ακόμη περισσότερο.
Εσύ ή εγώ μόνη μου;
Μήπως πάλι έχω πέσει στην παγίδα;;;
Δεν θέλω άλλους έρωτες, όχι άλλα δεσίματα, όχι άλλα προβλήματα.
Θέλω να είμαι σκληρή και αναισθήτη καταλαβαίνεις;;;
Πιάσε με και ταρακούνα με να ξεμπερδέψω.
ή έλα και πιάσε με και φίλα με.
Κάνε κάτι απ τα δύο όμως.

4 σχόλια:

  1. Ωω, πολυ ομορφη αναρτηση!
    Κι με εκφραζει αρκετα.;)
    Ευγε!xD

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. "Θέλω να είμαι σκληρή και αναισθήτη καταλαβαίνεις;"

    να κάτι που ακούω και σκέφτομαι πολύ τελευταία. Κι απ την άλλη. Αν γίνουμε αναίσθητοι, υπάρχει γυρισμός ή χάνουμε το παιχνίδι για καλά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. δε ξέρω Χαρά... μπορεί και να το χάσαμε.. πφφ.. αλλάζω

    ΑπάντησηΔιαγραφή