Φύση.

Ανυπεράσπιστα πλάσματα,
έρμαια της ανθρώπινης κτηνωδίας,
θύματα της εκμετάλλευσης μας,
υποκείμενα στις αμφιθυμικές μας διαθέσεις
είναι τα ζώα.

Κι όσα είναι  εξημερωμένα,
μας κοιτούν στα μάτια,
εκδηλώνοντας μας όλη τους την αγάπη
με όσα μέσα έχουν,
με όσα χάδια τους υπαγορεύει το ένστικτο τους.

Και τ άλλα πάλι τ αγρίμια,
γίνονται επιθετικά κάθε φορά που επεμβαίνουμε
στο ζωτικό τους χώρο.
Εμείς οι βάνδαλοι,
εμείς οι πολιτισμένοι,
κόψαμε τα δέντρα,
για να χτίσουμε εργοστάσια,
αποξηράναμε τις λίμνες,
για να πάρουν την θέση τους απαίσιες πολυόροφες πολυκατοικίες,
ώστε να στεγάσουν την αστική μελαγχολία μας.
Σαρώσαμε τις θάλασσες,
ώστε να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες της τροφής μας.
Αγνοήσαμε την αγροτική σπιτική παραγωγή,
για να παράγουμε μαζικά,
ποσότητες τροφής.

Και ύστερα από όλα αυτά
γεμίσαμε πόνους, ασθένειες,
γίναμε μαλθακοί,
όμως μυαλό δε βάλαμε.