Μίλα μου

Σώπα,
μη μιλάς άλλο για θάνατο,
μίλα μου για τα παιδιά,
για το πώς παζουνε στους δρόμους,
το παιχνίδι με το κόκκινο τόπι.

Σώπα,
μη μιλάς άλλο για χειμώνες,
μίλα μου για καλοκαίρια ηλιόλουστα,
για εύφορες κοιλάδες,
για ανθισμένα μοσχομυριστά τριαντάφυλλα.

Σώπα,
μη μιλάς άλλο για θλίψεις,
μίλα μου για τες χαρές,
που ζουν ανάμεσα μας,
μιλά μου για την ξανθή,
που ορίζει την καρδιά σου.

Σώπα,
μη μιλάς άλλο για τσακισμένα σκαριά,
μίλα μου για γερά ιστιοφόρα,
που αρμενίζουν θάλασσες γαλήνιες,
για ειδυλιακά αιγιοπελαγίτικα ηλιοβασιλέματα

Σώπα,
μη μιλάς άλλο για τις δυσυχείς ημέρες .
Μίλα μου για οιωνούς ευοίωνους,
για σημεία μακρινά των πουλιών,
για όμορφες απόκοσμες πόλεις.

Σώπα,
κι άκου του κόσμου τη βουή,
το συρφετό αυτό το κόσμου,
το χαρούμενο πήγαινε- έλα της ευτυχίας.

Σώπα,
μη ψεύδεσαι άλλο πια.
Μίλα μου για τους ψιθύρους της βροχής,
για τα ιδρωμένα σεντόνια,
για τα ευτυχισμένα νερά,
για τα εύρωστα σώματα.

Σώπα,
κι άκου του συρφετό της ευτυχίας.