Είναι ωραίο να τρέμουμε προσεγγίζοντας την ποίηση όπως σε ερωτική συνάντηση. Γιατί, αν δεχτούμε σαν δεδομένο πως η ποίηση δημιουργεί το μύθο του ανθρώπου, σημαίνει πως ο ποιητής ευτύχησε να ενσωματώσει στο έργο του όλα τα ζωντανά στοιχεία που μας συνθέτουν. Και μένα τα δάχτυλά μου ψηλαφούν ευτυχισμένα, ακόμα και τα εξώφυλλα των ποιητικών συλλογών του Ελύτη, που είναι το ίδιο αυστηρά όπως και η φυσιογνωμία της ποίησής του και σου υποβάλλουν κάτι σαν επισημότητα. Και αλήθεια ο Ελύτης γέννησε μιαν επίσημη ποίηση ολότελα τελετουργική.
Ας πούμε πως δεν έχουν γίνει οι λέξεις, ας ξεχάσουμε πόσο έχουν βιαστεί, ας υποθέσουμε πως τούτη τη στιγμή δεν ξέρουμε τίποτα. Την επισημότητα μόνο η αγνότητα μπορεί να μας την υποβάλει, καθώς και το απέραντο δέος των παρθένων ματιών. Όσα σβήνει ή εξουδετερώνει η καθημερινότητα της κοινής μας υπόστασης ανανεώνονται μέσα από την όραση του πραγματικού ποιητή, μεγαλώνοντας τη χαρά αλλά και οξύνοντας την οδύνη. Ό,τι για τον ένα, τον καθημερινό άνθρωπο, περνάει τελείως απαρατήρητο, είναι για τον άλλον κοσμογονικό. Θέμα συνείδησης, λοιπόν!
Ώστε είναι προνόμιο η συνείδηση;
Θα απαντήσω ανεπιφύλακτα, ναι. Κι ας φθονώ τους μη κατέχοντας. Αλλά χωρίς συνείδηση δεν υπάρχει διαβατήριο για τη δημιουργία.
Γι' αυτό, ΄σοο περισσότερο μας συγκλονίζει ένα έργο τέχνης τόσο βαθύτερα πρέπει να λυπόμαστε το δημιουργό του. Το αριστούργημα γεννιέται μόνο με σπαραγμό. Και η συνείδηση είναι η μήτρα του δημιουργού"
Ας πούμε πως δεν έχουν γίνει οι λέξεις, ας ξεχάσουμε πόσο έχουν βιαστεί, ας υποθέσουμε πως τούτη τη στιγμή δεν ξέρουμε τίποτα. Την επισημότητα μόνο η αγνότητα μπορεί να μας την υποβάλει, καθώς και το απέραντο δέος των παρθένων ματιών. Όσα σβήνει ή εξουδετερώνει η καθημερινότητα της κοινής μας υπόστασης ανανεώνονται μέσα από την όραση του πραγματικού ποιητή, μεγαλώνοντας τη χαρά αλλά και οξύνοντας την οδύνη. Ό,τι για τον ένα, τον καθημερινό άνθρωπο, περνάει τελείως απαρατήρητο, είναι για τον άλλον κοσμογονικό. Θέμα συνείδησης, λοιπόν!
Ώστε είναι προνόμιο η συνείδηση;
Θα απαντήσω ανεπιφύλακτα, ναι. Κι ας φθονώ τους μη κατέχοντας. Αλλά χωρίς συνείδηση δεν υπάρχει διαβατήριο για τη δημιουργία.
Γι' αυτό, ΄σοο περισσότερο μας συγκλονίζει ένα έργο τέχνης τόσο βαθύτερα πρέπει να λυπόμαστε το δημιουργό του. Το αριστούργημα γεννιέται μόνο με σπαραγμό. Και η συνείδηση είναι η μήτρα του δημιουργού"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου