Δευτέρα 18 Ιανουαρίου 2010

..

Πώς βγαίνει λοιπόν κανείς απο δω?
απο το γρανάζι του εγώ μπορεί κανείς να ξεφύγει?
Βρες απλά κάτι να μου πεις.
Απλά δώσε μου ένα λόγο για να συνεχίζω αυτόν τον ηλίθιο αγώνα.
Ξέρεις.
τίποτα δεν είναι πιο εξοντωτικό όσο οι μάχες μέσα στον άνθρωπο.
Αρρωσταίνω.
Κάθε μέρα και πιο πολύ.
Κι εσύ δεν βρίσκεις κάτι να μου πεις.
Ούτε καν.
ΟΙ άλλοι βρίσκουν έναν λόγο.
Εγώ δεν ξέρω.
Εσύ δεν μιλάς.
Βαρέθηκα.
Αρρωσταίνω κάθε μέρα και πιο πολύ.

ΠΟύ ξέρεις οτι όσα θέλεις είναι δικές σου επιθυμίες.
΄Μέσα σου γεννιέται μια πικρή μαύρη αλήθεια.
γιατί, μη νομίζεις, την αλήθεια όλοι την ξέρουμε.
Κάπου βαθιά μέσα μας σαν μυστήριο παλιό, αυτό των παιδικών μας χρόνων.
εκείνο το φάντασμα που μας κοιτάει ειρωνικά και γελάει.
γελάει σαρκαστικά και μας πειράζει.

Αρρωσταίνω.
Κάθε μέρα και πιο πολύ.

Γέρασα.. ( ΜΑς γέρασαν προωρως, Γιώργο, το κατάλαβες? )-καλά τα λέει ο Αναγνωστάκης ρε Γιώργο.. πετυχε και τ ονομα σου )

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου