"μεθυστε... "

πρέπει να μεθύσουμε μια μέρα.
Ετσι θα χάσουμε την λογική μας και τα πρέπει.
Και τότε θα μπορώ να κλαίω χωρίς ενοχές.
Θα μπορώ να γελάω χωρίς να σκέφτομαι.
Θα μπορώ να σε ψάχνω, χωρίς να με εμποδίζω.
Πρέπει να μεθύσουμε μια μέρα.
Μια μέρα μόνοι μας στο σπίτι.
να μπορώ να με χάσω χωρίς ενοχές.
Να μπορώ να χαθώ σε επαναστάσεις.
Πρέπει να μεθύσουμε μια μέρα.
Να χαθούμε.
Θέλω να κλαίω χωρίς ενοχές.

μα πώς θα μεθύσουμε?

"να σε πάντα μεθυσμένος.." Μπωντλαιρ... ( μια σκρόφα μου τον έμαθε)