Και τώρα γκρεμίζονται οι γέφυρες, τις γκρέμισες και γω που τόσο σ αγάπησα δεν θα σε δω ποτέ ξανά... και γω που τόσα είχα να μοιραστώ μ εσένα θα μένω εδώ σβήνοντας ίχνη για άλλη μια φορά, μετά απο τόσους χειμώνες.. και γω θα μοιραστώ τα τριαντάφυλλα μ άλλα μάτια.. μα γκρεμίζονται οι γέφυρες.. "καποια πράγματα είναι νομοτελειακά", καθώς έλεγες...
και να που το φθινόπωρο μόλις γεννήθηκε μέσα μου για δυο λεπτά..