ανοσία ή ανοησία;

είμαι ανάμεσα στο κενό και στο τίποτα, στο πουθενά.
είπα πως θ αρχίσω απ την αρχή και το κανα.
τώρα όμως δεν νιώθω τίποτα.
ούτε καν θλίψη.
λένε πως ματώνει ο,τι είναι ζωντανό.
μήπως λοιπόν δεν είμαι;
μήπως ναρκώνω τις απουσίες και τα συναισθηματα μου;
και τελικά πώς αλλάζω;
αλλάζω;
ενηλικίωση;

δεν με πειράζουν πια οι απουσίες, τις συνήθισα.
δεν μ' απογεητεύουν πια οι άνθρωποι.
τους συνήθισα.
δεν με πληγώνουν πια οι αδιαφορίες. τις έμαθα.
δεν δένομαι πια με τους γύρω μου. θα φύγουν το πρωί.
δεν φοβάμαι την εγκατάλειψη. την ξέρω καλά.
δεν πονάω πια. τώρα ξέρω.
μόνο καμιά φορά, εκεί, στο μπαλκόνι μου κοιτάζω τον ήλιο ανάμεσα στα σύννεφα να πέφτει στο πέλαγος και υγραίνονται τα μάτια μου.