Ποιός να μιλήσει και τι ακριβώς να πει?
Ιδέα δεν έχω...
Απλά δεν ξέρω τι να πω...
Σάπιες γερασμένες μέρες...
κι είναι τα νιάτα
που σκορπάμε έτσι αόριστα...
είναι τα νιάτα που σκορπάμε...
νιάτα δίχως χρώμα και χαμόγελο.
Νιάτα....
Νιάτα
χειμωνιάτικα
νιάτα...
σα ρούχα σκισμένα...
σα ματωμένα χέρια...
νιάτα χωρίς φωνή..
μόνο με βουβά δάκρυα
κρυμμένα σε χαμόγελα
ντυμένα με καπνούς.
Νιάτα..
Υγρά νιάτα
ξεκληρισμένα...
Νιάτα πεθαμένα...
παιδιά ζόμπι,
σαν σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας .
Νιάτα χαμένα σε δρόμους.
<<Αγάπες>>
κι όχι αγάπες...
<<Ερωτας>>
και οχι...
ΕΡΩΤΑΣ
ΦΟΒΟΣ
κι όχι...
<<Φόβοσ>>
(τίποτα δεν με τρομάζει όσοι οι τρομαγμένοι)
Αχχ νιατα.. που χαραμιζονται!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορει να τρομαζεις, οπως και γω στη θεαση των φοβισμενων , μα εσυ πρεπει να συνεχιζεις....
Συνεχισε και μη φοβασαι!!
καληνυχτα!!! :)
Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈκανα μια βολτούλα, να δω ποιος ακροπατώντας, σαν εξωτικό ομορφιάς, αφήνει τις νύχτες που κοιμάμαι ευγενικά σημειώματα στο ιστολόγιό μου...
Είναι ένα γκρίζο, πρωινό, κρύο. Σηκώθηκα να δουλέψω. Συναντήθηκα με τα νιάτα. Τα ίδια μ' αυτά που ματαίως διαμαρτύρονται μέσα μου πως θέλουν να ζήσουν, θέλουν το ζωτικό τους χώρο. Με τα μέσα μου νιάτα που διαρκώς με φέρνουν σε αντίφαση με το έξω είναι μου, με τον κόσμο.
Ας μην πολυλογώ. Περιορίζομαι σε ένα απλό ευχαριστώ - απλό, δηλαδή πηγαίο και μεγάλο. Νιώθοντας την ανάγκη να σου εκμυστηρευτώ πως οι πιο αληθινές στιγμές που προσφέρει η εκπαιδευτική διαδικασία είναι αυτό το πλησίασμα, το πάνω σε βάσεις ευαισθησίας, εκτίμησης, αγάπης. Αυτό που εξημερώνει τα μέσα μας τέρατα. Και που μας ομορφαίνει.
Το γκρίζο πρωινό που λέγαμε, λοιπόν, βλέπει ένα κόκκινο μπαλόνι να υψώνεται. Και κρυφοχαμογελάει.
Ωραίο, ευαίσθητο το ιστολόγιό σου, σοφές οι αντιθέσεις του (ψηλά/χαμηλά, χαρά/λύπη), δεν μπορώ να αποφύγω την.."καθηγητική" συμβουλή να ρίξεις το βάρος του χρόνου σου σ' αυτές τις 20 βδομάδες που απομένουν μέχρι τις εξετάσεις στα όνειρά σου - κι ας πορεύονται και μέσα από το στραβό δρόμο των εξετάσεων. Να σου θυμίσω, ελυτικά, πως "σε φωτισμένη μέρα βγάζει το κακό, σε δημοσιά πλατιά το στενοσόκκακο" και να σου ευχηθώ με τον καιρό να μεγαλώνει το α΄ συνθετικό του ψευδώνυμού σου σε βάρος του β΄...
Καλή σου συνέχεια.
διόρθωση:"σε βλογημένη μέρα..."
ΑπάντησηΔιαγραφή