Κυριακή 6 Ιουνίου 2010

Οργη

Νιώθω ασφυκτικά περιορισμένη.
Κάτι σαν να μου χουν κόψει τα φτερά ή κάπως σαν να μου καίνε τα φτερά μου ή καλύτερα σαν να μου τα δένουν.
Νιώθω ασφυκτικά κλεισμένη μέσα σ ένα τρυπάκι .
Ο κόσμος μου εδώ δεν έχει επιλογές, δεν έχει πως ν ανοίξει τα φτερά του.
Αυτός είναι ένας λόγος που δεν χωνεύω την επαρχία.
Λες κι εμείς είμαστε σ άλλον κόσμο.
Τρομάζω βλέποντας πόσα συμβαίνουν έξω απο εδώ.
Εμείς εδώ, δλδ οι γκιόσες το παίζουν κοσμικές και στην ουσία είναι τριτοκοσμικές.
Δεν συμβαίνει τίποτα εδώ.
Πώς να συμβεί;
Πέρα απο τον γεωγραφικό μας αποκλεισμό, έχουμε και άρχοντες άχρηστους, απαιδευτους, ανθρωπους που το επιπεδό τους περιορίζεται στον Βαζαίο.
Τους έχω σιχαθεί. Εχω σιχαθεί όλον τον κόσμο.
Πρέπει να είσαι ντενεκές, να κάνεις θόρυβο για να σε δουν.
Σας έχω βαρεθεί παλιομαλάκες, ρουφιάνες, πουτάνες, χαφιέδες.

Και επανέρχομαι στο θέμα.
Εχω βαρεθεί εδώ. Δεν έχει τίποτα.
Εχει φύση. Απο Τέχνη; ΠΟύ είναι αυτή; Ξερεις, απλά δεν έχουμε ερεθίσματα. απλά βρήσκω, απλά αγαπάω, ενδιαφέρομαι...
Τα 'παμε ματώνω και ρωτάω και ψάχνω γιατί είναι στα κυτταρα μου.
Αλλα τους σιχάθηκα. Νιώθω δεμένη περιορισμένη άσχετη ηλίθια. χαράμι πάνε τα χρόνια μου.
εΧΩ βαρεθει . εχω βαρεθει κι αυτον τον κόσμο. Δεν γίνεται να περιτριγυριζόμαστε απο μαλάκες. δεν είναι δυνατόν. Ειναι ελάχιστοι αυτοί που ξεχωρίζουν.
Ολα μου την δίνουν. ΔΕν αντέχουν τα νεύρα μου πια.
Εκνευρίζομαι. φωνάζω βρίζω μετά γελάω μετά ξανα τα ίδια.
Οταν εγώ φωναζα για την μαλακισμένη την άχρηστη την φυσικό να μας κάνει μάθημα ήμουν γραφική, τώρα αυριο λευκή.
Μαλακες. αχρηστοι. Βγαλατε προεδρο τον αρχιμαλάκα.
Κι έτσι κάνουν κι οι μεγάλοι.
Τα γαμήσανε όλα.
μας γαμήσανε τα σχέδια, τα όνειρα.
Ολα τα κάνατε μπουρδέλο.
Αλλα στο μπουρδελο υπάρχει και μια τάξη.
Εδώ τι υπάρχει;
"όλοι οι καριοληδες μια εταιρεια"

Σας βολεύει το μπουρδέλο. Είστε άχρηστοι. Πηγαινετε μόνο στο φροντιστηριο με τα λεφτα του μπαμπα, σας χαιδεύουν τα αυτια, σας γαμάνε τα μυαλά. Δεν σκέφτεστε. Δεν σας νοιάζει που πληρώνουν οι γονείς σας κι αυτοί φταίνε. αυτοί στην τελική είναι οι πιο μαλάκες.
Δεν διαβάζει. κυράτσα μου, το σκατοπεδό σου. Χρωστάει 10 μαθήματα. Κοψε μωρι την επιχορηγηση. Αλλά πού; έχεις ένα μουλάρι και θες να το κάνεις άνθρωπο και μάλιστα με χαρτί πανεπιστημίου.
Μη σου πει κι η κυρά της γειτονιάς οτι το παιδί σου δεν σπουδασε.
Ε λοιπόν τα γράμματα πρέπει να τα αγαπάς. Αλλιώς είσαι μαλάκας, είσαι γραφικός, είσαι ψεύτης, είσαι δυστυχής. Αλλιώς σ απορριπτω. -χέστηκες που σ απορριπτω εγώ... -
Νά σου πω και κα΄τι;
Χεστήκαμε για όλους τους καριόληδες, για όλους τους δήθεν.

Βλέπω παιδιά να τρέχουν πίσω απ τα κόμματα γυρεύοντας να φτιάξουνε τον κόσμο.
Κομμουνιστές, πασόκοι, νεοδημοκράτες. Οι μισοί νέοι χρωματίζονται.
Τσιράκια των καριόληδων ρε;
Γιατί; Αυτοι σας εκεμεταλλευονται. Αυτοί κι ειδικά οι αυτοι οι κομμουνιστές, είναι οι πιο μεγάλοι καπιτάλες.
Και όχι ρε πούστη, δεν είμαι δεξιά. Δεν θα ψήφιζα ποτέ. Πιο καλά να μοου κοβόταν το χέρι. Σιγά να μην ψηφίσω αυτούς. Ούτε πασοκού δεν είμαι. αυτό είναι κόμμα επιχειρηματιών. εγώ δεν τους γουστάρω αυτούς.
Με έχουν ονομάσει κομμουνίστρια. Ούτε αυτό είμαι.
Δεν ξέρω τι είμαι. Δεν έχω ψάξει.
Δεν ξέρω.
Ονειρευομαι.
Μα πώς να ονειρευτώ; Ο κόσμος έχει γαμηθεί. Τον γαμήσανε.
Βρίζω. Ξεσπάω. Η ψυχή μου βγαίνει γυμνή. Δνε με νοιάζουν οι τύποι. Δεν με ένοιαζαν ποτέ. δεν γαμιέται... έτσι λέω.
Οι λέξεις δεν είναι φτηνές. Φτηνές είναι οταν δεν τις εννοούμε.
Δεν μπορώ να ωραιοποιώ. Να επιτηδεύω.

Βαρέθηκα να κάνω τον μαλάκα. Θέλω να βγω έξω στον κόσμο και να τους τα κάνω λίμπα. Γρανάζι, γρανάζι, γρανάζι. Εσύ γίνεσαι το γρανάζι,. γώ τι γίνομαι.;;;;
Κι η μάνα μου φωνάζει. Θέλει την χλωρίνη. Να μην θυμώνω λέει να μην βρίζω. γρανάζι γρανάζι γρανάζι. γαμημένοι συμβιβασμοί.
Εσύ δεν θα αλλαξεις τον κόσμο. Και τότε ποιός γαμω την πουτάνα σας;
Πέντε έξι φορές θέλω να τον γυρίσω ανάποδα. Πέντε έξι φορές θέλω να τον γυρίσω ανάποδα. Πέντε έξι φορές.
Λίγες ;
Σε λίγα χρόναι ξέρω πως θα γεράσω κι ό κόσμος τι; Θα ναι μπορδέλο ακόμη;
Λυπάμαι. Δεν γουστάρω. Δεν θέλω να μαι μια σάπια ηλικία.
ΟΙ μεγάλοι είναι ηλίθιοι. αυτοί οι μεγάλοι δηλαδή που νομίζουν οτι τα ξέρουν όλα. Την τύφλα τους ξέρουν. Αν ξέρανε δεν θα τα γαμούσανε όλα έτσι.
Ούτε μεις ξέρουμε. Αν ήξερα δεν θα έβριζα. Θα άλλαζα. Αλλάζω εμένα. Μόνο.
"Είμαστε γεννημένοι για να πονάμε, αλλά τουλάχιστον πονάμε κι είμαστε διαφορετικοί απ τους άλλους" .
αυτό έχω μόνο να μου πω.
Το σύμπαν το αλλάζουμε εμείς.
ΑΝ δεν περάσω στην νομική της Αθηνάς θα λυπηθώ.
Θα φταίω ρε πούστη.
Οχι που δφεν διάβασα. Που ποτέ δεν με πίστεψα. Πολλά κωλοζωα μπαίνουν σε νομικές. Μπαίνουν σε νόρμες.
Οπως όλα τα ζωα στην κοινωνία αυτή προεξέχουν.
Μαλάκες άντρες, πουτάνες ή μιξιπαρθένες (ναι σιχαμερό αυτό ) γυναίκες, παιδιά που τα ξέρουν όλα.
Βαρέθηκα. Στραβάδι, άνοιξε τ αυτιά σου. ΑΝοιξε τ αυτια σου κι ακου. Εγω σ ακούω κι ας λες πιπολογίες.
Στραβαδι ανοιξε τα μάτια και δες ρε μαλακα τι παιχνίδι σου παίζουν.


Φοβάμαι πολύ. Φοβάμαι. Ξέρω, πως δε θα κάνω τίποτα αν δεν συμβιβαστώ. Ξέρω πως πρέπει να σου πιάσουν τον κώλο για να ανελιχθείς. Ρε εγώ δεν θέλω να πατήσω απι πτωμάτων. Δεν γουστάρω.
Δεν θέλω να γίνω σαν τα σκυλιά.
Γαμημένοι άνθρωποι, δεν σας παρεξηγώ. ΕΝα κομμάτι ψωμί.
Κι ακούω και την γκόμενα δίπλα να λεει " εγώ είμαι με τον Ταδε(ποιός χέστηκε για τ όνομα του;) γιατί μου έκανε δώρο πολύ ακριβο" Μπράβο μωρί τσουλάρα μου ρθε να της πω. Μπράβο. Είσαι 20 και έχεις την ύλη θεο σου. Πουτάνες. Δεν φτάινε. Ετσι μάθανε. Ε ρε γαμώτο.
Κι εσένα έχω να σου πω πως δεν με νοιάζει αν εσύ την βρίσκεις στο γαμήσι. Δεν με νοιάζει τι κάνεις στο κρεβάτι σου. Δεν με νοιάζει κι εσύ έρχεσαι και μου τα φωνάζεις μέσα στον ΄κόσμο. Το τσούλες; Τι αναξιοπρεπή άτομα ρε γαμώτο; Ποιός σου είπε οτι νοιάζει όλους πώς γαμιέσαι εσύ; Γιατί αυτό κάνεις. Γαμιέσαι. Δεν μπορείς να νιώσεις τίποτα παρα πάνω. Δεν διαφέρεις απο τα ζώα.
Μόνο γαμιέσαι. Δεν σέβεσαι ούτε τον εαυτό σου ούτε τον φίλο σου ( ή γκομενό σου αυτή η λέξη ταιριάζει ) ούτε την σχέση σου, ούτε τον έρωτα.
Τίποτα. Αφού έτσι ξεφωνίζεις μπροστά σ όλους και αφού μεταφέρεις το κρεβάτι σου στην Πλατεία... τι να πω ρε πούστη;
Βαρέθηκα.
Σας έχω σιχαθεί. Σας βαρεθηκα νά κάνετε σχέσεις για ένα γαμήσι, για ένα αυτοκίονητο, για ένα δαχτυλίδι.
Σας βαρέθηκα να σπουδάζετε για ένα μισθό, να μια βολή, για μια κοινωνική καταξίωση, για μια γειτόνισα.
Σας βαρέθηκα να γλύφεται τους κώλους των κομματοσκυλων για να σας βάλλουν στο δημόσιο.
Σας βαρέθηκα να θέλετε το δημόσιο για να κάθεστε.
Αλήτες ρουφιάνοι μαλάκες, Ξυπνάτεεεεεεεεεεεεεεε.

ΠΡολαβαίνετε. Προλαβαίνουμε.

ποιά είμαι εγώ να σας κάνω κύρηγμα; απλά είστε μαλακες. σας βρίζω και δεν μπορείτε να κουνηθείτε. δεν μπορείτε ν αντιδράσετε.
ξέρω είμαι μόνη. Ξέρω είμαι και μάζα.
Δεν ξέρω τίποτα.
Καταλαβαίνω πολλά.
Δεν ξέρω τίποτα.
Βλέπω καλά .


θα πω αυτό που μου έγραψες κάποτε, Γιώργο. - Εσύ αλλιώς ένιωθες τότε βέβαια. Κι όχι δεν είσαι προτυπο, ανήκεις σ αυτούς που είπα παρα πάνω. απλά αυτό που μου χεις γράψει κάποτε ταιριάζει στην περίσταση -
"Θέλω φωτια να τα κάψω όλα, να πυρπολήσω τις σκέψεις μου... να μείνουν μόνο στάχτες να τις ρίξω στο Αιγαίο... "

4 σχόλια:

  1. ετσι ειναι φιλη μου, μα μη νομιζεις οτι στις μεγαλουπολεις ειναι καλυτερα... εκει κι αν ειναι χαλια... εκει κι αν πατουν επι πτωματων... δεν τα ξερουν τα πτωματα θα μου πεις, μα παλι ανθρωπινες ζωες ηταν κι αυτα....
    παντου τα ιδια... και το κακο ειναι οτι οι μεγαλοι μας λενε να αλλαξουμε τν κοσμο αφ δεν τα καταφεραν αυτοι.
    Καποτε κι εκεινοι ετσι ελεγαν στους γονεις τους, οτι θα γινουν καλυτεροι και ειδες πωφς καταντησαμε....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. έχει δίκιο η Αλς...να δεις εδώ τι γίνεται...φαντάσου εκεί που υποτίθεται είναι πιο αγνά τα πράγματα...ρώτα και μένα τι έχω δει και ζήσει...οι δικοί μου ρε αυτοί που με γέννησαν κ ακόμα ανακαλύπτω τι έχουν κάνει...σαπίλα παντού...εδώ τι νομίζεις καλύτερα είναι?...εδώ να δεις πουτάνες...να δεις πως γίνονται όταν τις ποτίζουν για να τις πηδήξουν...έχω δει τόσα...έχω σιχαθεί τα πάντα...και όσο σκέφτομαι ότι λίγο ακόμα και θα είμουν σαν αυτές...ένα πουτανάκι που θα γαμιέται με όποιον βρει για λεφτά...για να πίνω για να ρουφάω για να ξεχνάω...η λήθη...πρόφαση για όλα...άσχετο αλλα κ γω αύριο φυσική δίνω και θα ναι θαύμα αν γράψω 5...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ο κόσμος παντού ίδιος είναι. εκεί σίγουρα είναι χειρότερα. το ξέρω. εκείνο που μου ηθελα να γράψω ήταν για τις περιορισμένες ΄καλλιτεχνικές δραστηριοτηες στο νησί. αυτό.
    τ αλλα πανε παντου. εγραφα και νευριασμένη, φαίνεται απ τις βρισιές.

    ζιγγυ στο χω πει. σε θαυμάζω... αντέχεις ακόμη. Μη λυγίσεις όσο κι αν το θέλουνε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή