Ψαχνοντας ψύλους στα άχυρα.

Σήμερα είδα ένα σκοτωμένο πουλί.
Δεν το πάτησα. το σεβάστηκα.
Ένα σκοτωμένο πουλί, όπως κι οι άνθρωποι που σκοτώνονται κάθε μέρα.
Σκοτώνονται σαν τα πρόβατα στη σφαγή.
κι αυτοί δεν το βλέπουν δεν το κατανοούν
Αν λέω αν έβλεπα έναν άνθρωπο σκοτωμένο δε θα γύριζα ποτέ την πλάτη. Ποτέ δεν θα τον προσπερνούσα.
Εκεί πάνω στο σκοτωμένο σώμα του, πάνω στο πεθαμένο μυαλό του,
εγώ θα του φώναζα να σηκωθεί.
Υπάρχει ζωή και μετά τον θάνατο.
Ζει η ψυχή και το σώμα ζει, εκτος κι αν πεθάνει κι η ψυχή.
Κάθε μέρα βλέπω πως σκοτωνόμαστε τόσο αβασάνιστα τόσο αβίαστα
καιρός δεν είναι να ξυπνάνε τα πρόβατα.

Σημερα είδα ένα μυρμήγκι, να τόσο δα μικρό.
Κι όμως δεν μπορούσα να το πατήσω.
Δεν ήθελα. Πώς να σκοτώσεις ότισήποτε στη φύση;
Αν λεω, αν πατήσεις το μυρμήγκι τότε θα πατήσεις και τον άνθρωπο που μοιάζει με μυρμήγκι
Δεν έχεις το δικαίωμα.
Ουτε μπορείς να τον προσπεράσεις
Πρέπει να τον πάρεις απ το πατωμα.
Να τον σηκώσεις. ΟΦΕΊΛΕΙΣ, αν θες να ανήκεις στα ανθρώπινα,κι όχι στα ανθρωποειδή
ΜΑς κλέβουν κάθε μέρα την ανθρωπιά μας. μας κάνουν ανθρωποειδή
Κι όμως το μυρμηγκάκι πρέπει να σηκωθεί και να πατήσει στα πόδια του.

Σημερα είδα ένα γατάκι μικρό που το έπλενε η μαμά του.
Τι πιο ανθρώπινο; πολύ ανθρώπινο κι ας είναι γάτα η μάνα.
Ας καθαρίσουμε όλους τους ανθρώπους... ας τους πάρουμε αγκαλιά, γιατί ο κόσμος φοβάται.

κι όμως.. σήμερα... ο κόσμος με προσπέρασε. Με φοβάται.
Οταν το μυαλό μου εξεράγη με κοιτούσαν και γελούσαν.
Δεν ξέρουν. τι να καταλάβουν; αυτοί θα γίνουν μπάτσοι και καραβανάδες. Δεν ξέρουν. Καραγκιόζηδες.

Εχω να σώσω το κόκκινο ροκ του κόσμου. Η ελπίδα δεν είναι κροκ.
Δεν ελπίζω. Πράττω. Προπαθώ κι ας γδερνομαι κι ας πέφτω σε βράχια...

Σημασία έχει να παραμένεις άνθρωπος.
Κι εσύ που θα μ αγαπήσεις, θα μ αγαπήσεις γιατί είμαι Ανθρωπος κι όχι " άνθρωπος" ή τουλάχιστον γιατί προσπαθώ να μαι, αυτό που δεν είναι οι άλλοι... οι πολλοί άλλοι. Εσύ θ ανήκεις στους λίγους. Και θα φωνάζεις μαζί΄μου ή θα σωπαίνεις όταν πρέπει. Κι εγώ θα φωνάζω μαζί σου και θα σωπαίνω....



Ψαχνοντας ψύλους στ άχυρα αλλάζει ο κόσμος.
Θα βρω έναν ψύλο να συμφωνεί μαζί μου. Θα βρω πουλλούς ψύλους να συμφωνούν μαζί μου.
Ξέρω υπάρχουν πολλοί ψύλοι.
Μερικοί τρομάζουν. Με τρομάζουν. Είμαι τρελή εγώ. Είμαι γραφική εγώ.
Τα ξέρω όλα. Είμαι γκάου πίου. Ψαχνω και τελικά, λένε δεν βρίσκω τίποτα.
Κάτι βρίσκω, πολλά. Ξέρω θα μένω μόνη να ψάχνω. Πιο καλά στο περιθώριο.
Δεν θα ανήκω κι εγώ στην γενιά της τζόντας. την λυπάμαι. σας λυπάμαι.
Μας προβάλλουν το σεξ για να μην σκεφτόμαστε.
Μονο τότε έχει το σεξ τόσο πρωτευοντα ρόλο. Οταν οι κοινωνίες σαπίζουν. Δεν θέλουν να σκεφτόμαστε. Μονο να διασκεδάζουμε τα ενστικτά μας. Μονο αυτό. Σάρκα, ύλη, αυτό θέλουν. Ετσι μας θέλουν.
Δεσμιους. Το πιο μεγάλο όπιο είναι το σεξ.
Γι αυτό μας το πουλάνε. Γι αυτό ο κόσμος έχει γεμίζει τσόντες. Τσόντες κάθε μέρα. Στην βουλή, στα σχολειά που είναι μπουρδέλα, στις τηλεοράσεις, στα περίπτερα, στις κυριακάτικες εφημερίδες, στα δικαστήρια, στα πανεπιστήμια. Τσόντες και πλαστικό. Μας σκοτώνουν κάθε μέρα.

Αγαπημένε μου ψύλε, θα σε βρω κάποτε.