Αποσπάσματα απο Κ.Γωγου.

<<κανείς σου λέω δεν είναι σιγουρεμένος στι μέρες μας

ο ένας βρίζει τον άλλον χαφιέ

χαφιέδες είμαστε όλοι

φοράμε μάυρα μοτγκόμερυ και κοτλέ παντελόνια

διαβάζουμε "Ελευθερο κόσμο" στη ζούλα για να μάθουμε

ο ένας γουστάρει τη γκόμενα του άλλου

έχουμε μπλέξει τα μπουτια μας.>>

"Ησουν αόριστος και μακρινός

κοκκίνιζες σαν τα κορίτσια

μα ούτε κουβέντα για όλα αυτά.

ούτε κι εγώ σου μίλησα

σου πα μονάχα "μη χάνεσαι"

και συ μου είπες "ναι μωρέ"

κι έφυγες ξεχνώντας τα τσιγάρα σου.

Εδωσα μία κι εγώ

έτσι όπως έχω δει

να κάνετε οι άντρες

και τρύπησα με το δάχτυλο

πέρα για πέρα το πακέτο

Δεν ήταν και η μάρκα μου "μωρέ" . "

Υ.Γ Ημουν στην α' λυκείου,γύρω στα 16. Ο Θανάσης,τότε φοιτητής, πλέον πτυχιούχος και φαντάρος στο νησί, μου 'πε πως θα μου δινε ένα βιβλίο μια γνωστής, που ήταν ηθοποιός.Δεν ήξερα για ποια μιλούσε, δεν ήξερα καν πως ήταν ηθοποιός. Το βιβλίο ήταν το "Τρια κλικ αριστερά" . Οταν τ'ανοιξα ξετρελάθηκα. Μια ποιηση του δρόμου, με εκφράσεις αγοραίες, μα με μια ευαισθησία περισσή, μια ποιηση που κόβει τις ψυχές στα δυο λόγω της ακεραιότητας και της σοφίας που την διακατέχει. Η κ.Κατερίνα, η Κατερίνα μας, η φιλενάδα μας, η μάνα μας, η αγωνιστρια μας, ανοιγει την καρδιά της, φανερώνει τα μυστηρια της, την οργή που έχει μέσα της για τον σάπιο κόσμο. Η Κατερίνα,ένα αστέρι που έπεσε νωρίς,μα έλαμψε πολύ και την είδαν μόνο όσοι κοιτάζουν τους ουρανούς λίγο πριν την αυγή...