Σάββατο 27 Αυγούστου 2011

facebook,twitter κι άλλοι λογαριασμοί-εξαγοραστές της μοναξιάς.

-facebook έχεις ;
-ναι και twitter και λογαριασμό στο youtube...
-πολύ δικτυωμένο σε βρίσκω.
-ναι,το παλεύω
-κι η ζωή σου; αυτή την παλεύεις ;
-ποιά ζωή ;
-η ζωή, η πραγματική ζωή, αυτή εκεί έξω στους δρόμους...απ αυτή έχεις ;
-εχμ... όχι..

Ανθρωποι ζουν μέσα απο διαδικτυακές ίνες,μπροστά απο μαύρα κουτια.
Ανεβάζουν όλοι τραγούδια στο fb, που πηγαίνουν στον ερωτα τους ή στην καψουρα τους ή σε φίλους.
Ολοι μας, κάτι δεν προσπαθούμε να πούμε κάτι, οτιδήποτε, όχι απαραίτητα τον ερωτα μας, αλλά ίσως την κουλτούρα μας, μέσω fb ?
Ηθελα να 'ξερα ζωή έχουν μερικοί απ τους "φίλους" μου εκεί μέσα ;
Δεκαπεντάχρονα τραβάνε φωτογραφίες με σκοπό να τις βάλλουν στο fb,για να τις φλερτάρει ένας συγκεκριμένος συμαθητής.
Ολη τους η ζωή είναι διαδικτυακή.
Ζούνε μέσα απο το ίντερνετ, φλερτάρουν μέσα απ το ίντερνετ,κάνουν φίλους,ανταλάσσουν απόψεις.
Ακόμα κι ο έρωτας κατέστη ένα εμπόριο στα χέρια του υπολογιστή, του ίντερνετ,των Αμερικάνων.
Δεν μιλάμε πια.
Γυρνάμε πλάτη με πλάτη.
Τα βράδια κοιμόμαστε μόνοι ή ο ένας στον καναπέ κι ο άλλος στο κρεβάτι ή
ακόμα χειρότερα στο ίδιο κρεβάτι κι απέχουμε μίλια μεταξύ μας οι άνθρωποι.
πώς γίναμε έτσι ;
ολοι είναι κλεισμένοι στο καβούκι τους, όλοι συντηρούν αυτόν τον ηλίθιο εγωισμό.
Ναρκωνόμαστε κάθε μέρα με τσιγάρα,τηλεόραση, εφημερίδες που διαστρεβλώνουν γεγονότα,διαδικτυακούς φίλους ή πραγματικούς φίλους, που δεν τους γνωρίζουμε και δεν μπαίνουμε στον κόπο, περιστασιακούς συντρόφους, ανούσιες σχέσεις, ξευτιλισμένες.
πώς ναρκωνόμαστε έτσι ;
κι εγώ βγαίνω και φωνάζω "ΤΗΝ ΑΓΑΠΓΗ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ" και να, που δεν μ' αφήνουν ή μάλλον μου προβάλλουν εμπόδια. Οχι, δεν κάνω πίσω, ποτέ κι ας πληρώνω το τίμημα. ΟΧΙ.
"Το σκληρότερο ναρκωτικό είναι η μοναξιά".
Γιατί έτσι;
Ο φόβος.
Αυτός ευθύνεται για όλη την κατάντια του ανθρωπίνου γένους.
Γίναμε κομπλεξικοί, ομοφοβικοί,απόμακροι,σνομπ,παντογνώστες,εγωιστές.
Κανείς πια δεν αγγίζει μ' αγάπη την ψυχή του άλλου.
Ολοι με φόβο,μην μας πιάσει κι ο άλλος το χέρι κι έπειτα μας αγγαλιάσει.

2 σχόλια: